Τρία είναι τα σενάρια και μία η παγίδα για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στο πρώτο, το απαισιόδοξο, όσο η ΕΕ αδυνατεί να διαχειριστεί συλλογικά τις επιπτώσεις της πανδημίας θα παραμένει ευάλωτη σε νέες κρίσεις και προκλήσεις. Η πρόκληση της πανδημίας, αντί να ενθαρρύνει την αποτελεσματική και συλλογική δράση των κρατών-μελών, ενίσχυσε τις αποκλίνουσες και κοντόφθαλμες και βραχυπρόθεσμες εσωτερικές κυβερνητικές/πολιτικές συμπεριφορές. Γιατί; Η απάντηση βρίσκεται στα όρια που επιβάλλει το διακυβερνητικό μόρφωμα της ΕΕ, που δύσκολα της επιτρέπει να προχωρήσει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, και ειδικότερα όταν οι θεσμοί της απολαμβάνουν περιορισμένες αρμοδιότητες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή