Χθες, θυμηθήκαμε τον Διονύσιο Σολωμό. Ας θυμηθούμε και σήμερα την περιγραφή του μιας άνοιξης: «Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε / Της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι, / Σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσε / τ’ ουρανού σε κανένα από τα μέρη· / Και αποκεί κινημένο αργοφυσούσε / Τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ’ αέρι, / Που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα: / Γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα». Απόσπασμα από τον «Λάμπρο». Καλό Πάσχα.

Τελευταία Νέα