Ο εντελώς ακατάλληλος τρόπος με τον οποίο χειρίζεται η τουρκική ηγεσία την πανδημία μαρτυρά πως σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία ακόμη κρίση – υγειονομική αυτή τη φορά – πρωτοφανούς μεγέθους. Μια τέτοια εξέλιξη δεν αφήνει χώρο παρά σε μία και μόνο υπόθεση. Πως η τουρκική ηγεσία θα επιχειρήσει και πάλι να κάνει εξαγωγή της κρίσης με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη. Να κατασκευάσει, με άλλα λόγια, έναν εξωτερικό εχθρό προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από τους πολλούς και διάφορους εσωτερικούς.

Η δική μας χώρα βρίσκεται και αυτή αντιμέτωπη με την πανδημία. Αντίθετα από εκείνους της Τουρκίας, οι δικοί της χειρισμοί είναι έως τώρα υποδειγματικοί, κάτι που αναγνωρίζεται πλέον και διεθνώς με πλήθος δημοσιευμάτων. Η γειτονιά όπου ζούμε δεν επιτρέπει όμως όχι μόνο να επαναπαυτεί κανείς σε οποιεσδήποτε δάφνες, αλλά και να αφοσιωθεί σε ένα μέτωπο και μόνο. Η εξαγωγή της κρίσης καραδοκεί όποια μορφή και αν πάρει η πρόκληση – είτε του ερευνητικού πλοίου που θα παραβιάσει κάθε διεθνή κανόνα είτε της εκ νέου εργαλειοποίησης των μεταναστευτικών ροών.

Το τελευταίο διάστημα η χώρα μας υποχρεώθηκε σε πολλά μέτωπα. Η κρίση στον Εβρο σοβούσε όταν εκδηλώθηκε η υγειονομική κρίση και η υγειονομική κρίση προκαλεί τώρα με τη σειρά της και μια οικονομική. Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς καλούμαστε όλοι, από την κυβέρνηση και τους υπόλοιπους θεσμούς έως την κοινωνία, να ξεπεράσουμε τις ίδιες μας τις δυνάμεις. Κι αυτό είναι μονόδρομος.