Ελεγα χθες ότι πρόσωπα με τεράστιο συμβολικό εκτόπισμα όπως ο Μανώλης Γλέζος τα διεκδικούν πολλοί. Με τις κατάλληλες προσαρμογές, το σύμβολο μπορεί να προσαρμοστεί στα κομματικά μέτρα καθενός, στην κάθε φορά συγκυρία. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας απ’ αυτούς που επιχείρησαν να τον προσοικειωθούν, διεκδικώντας το μέρισμα από τη συγκίνηση για την απώλειά του. Ευλόγως, από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ο Γλέζος παρουσιάστηκε ως ο διαχρονικός ήρωας της Αριστεράς, ένα σύμβολο ήδη από τα χρόνια της Κατοχής, ένα πρόσωπο που δικαίωσε τη στράτευση και τη μιλιταριστική βερσιόν του αριστερού πολιτικού αγώνα, από την οποία ουδέποτε απογαλακτίστηκε η ελληνική κομμουνιστογενής Αριστερά. Στο κείμενο αποχαιρετισμού που δημοσίευσε ο Τσίπρας στο Facebook, κάνει λόγο για «τον αντάρτη, τον ασυμβίβαστο αγωνιστή, τον σκληροτράχηλο κομμουνιστή».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ