Η κοινωνία μας έδειξε σε πολύ μεγάλο βαθμό αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητα στα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας που επέβαλε η κυβέρνηση λόγω της πανδημίας. Οι εξαιρέσεις που παρατηρήθηκαν δεν αμαυρώνουν τη γενική εικόνα. Είναι όμως αρκετές για να χτυπήσει συναγερμός. Είναι αρκετές για υπενθυμίσουν πως η κόπωση παραμονεύει και πως ο καλός καιρός μπορεί να προκαλέσει μια γενικευμένη χαλαρότητα που θα κάνει τη συλλογική αυτή προσπάθεια να πάει χαμένη.

Είναι γι’ αυτόν τον λόγο που η προσπάθεια δεν πρέπει να είναι συλλογική μόνο στο επίπεδο του αυτοπεριορισμού, αλλά και σε εκείνο της τήρησης των μέτρων. Και εδώ μπορεί να διαδραματίσει τεράστιο ρόλο η τοπική αυτοδιοίκηση. Ειδικά στις μικρότερες κοινωνίες, οι δεσμοί των πολιτών με τους αιρετούς τους είναι πιο έντονοι. Μικροί και μεγαλύτεροι δήμοι επομένως μπορούν και πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της συμμόρφωσης με τα μέτρα προκειμένου να προστατεύσουν τους πολίτες τους. Η επανάπαυση ότι αυτή είναι δουλειά της κεντρικής κυβέρνησης και μόνο μπορεί να θέσει σε μεγαλύτερο κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

Ειδικοί και μη ομονοούν πως οι ημέρες που έρχονται θα είναι δυσκολότερες από αυτές που έφυγαν. Είναι αυτή η πραγματικότητα που επιβάλλει τη μέγιστη δυνατή εγρήγορση και βέβαια τον συντονισμό όλων των διαθέσιμων οργάνων του κράτους. Απαιτεί συστράτευση και την εδραίωση της πεποίθησης πως αυτή δεν είναι μια μάχη του ενός, αλλά όλων. Και δεν μπορεί να εξαιρεθεί κανείς.