Πώς το τραγουδούσε ο Νίκος Πορτοκάλογλου; «Είμαστε πια πρωταθλητές, έρχονται άλλες εποχές…». Και ναι, οι εποχές ήρθαν. Αλλά είναι δύσκολες. Ασύμβατες με την ιδιοσυγκρασία του Ελληνα που άξαφνα, μόλις οι δείκτες του ρολογιού κύλησαν μία ώρα μπροστά και η μέρα μεγάλωσε, είπαν να ξεμυτίσουν! Ποιος κορωνοϊός τώρα. Και ποιες απαγορεύσεις. Σαν μια αόρατη συμφωνία για ραντεβού, αμέσως μετά την ενημέρωση των 18:00 (Τσιόδρας και Χαρδαλιάς), με τα αθλητικά και έξω από το σπίτι. Που για κάποιους ισοδυναμεί με φυλακή. Ολοι την είδαν πρωταθλητές! Λες και πάνε για ρεκόρ, είτε περπατούν γρήγορα, είτε χύνουν τόνους ιδρώτα σε μια προσπάθεια να πείσουν (τους εαυτούς τους, άραγε;) πως ποτέ δεν είναι αργά. Οντως, μοιάζουμε με πρωταθλητές σε αυτόν τον τόπο. Με τη διαφορά ότι είμαστε πρωταθλητές στην… ανυπακοή!