Το «πραξικόπημα στη Δικαιοσύνη», πράγματι, απέτυχε!

Αυτό που συμβαίνει με τις παλινωδίες και τις «πιθανολογήσεις» στις καταθέσεις των «προστατευόμενων μαρτύρων» στην Επιτροπή Προκαταρκτικής Εξέτασης της Βουλής είναι ένας πρωτοφανής δικονομικός, αλλά και πολιτικός τραγέλαφος. Φοβούμαι δε ότι αυτός ο – όχι και τόσο αθώος – τραγέλαφος είναι ακόμα καθοδηγούμενος από τα ίδια πολιτικοδικαστικά κέντρα τα όποια συνέργησαν στην ενορχήστρωση της «σκευωρίας Novartis» εναντίον των δέκα πολιτικών προσώπων. Θυμίζω ότι οι συγκεκριμένοι μάρτυρες – τρεις στην αρχή και δύο στη συνέχεια, αφότου ένας εξ αυτών αποχαρακτηρίστηκε και κατέστη κατηγορούμενος – απέκτησαν την ιδιότητα των μαρτύρων «δημόσιου συμφέροντος» με πράξη της εισαγγελέως Διαφθοράς κυρίας Τουλουπάκη, την οποία ενέκρινε μεταγενέστερα – και αφού είχε  διαβιβαστεί ο φάκελος στη Βουλή – ο αρμόδιος αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Στην προκαταρκτική επιτροπή για τη Novartis, από τον Φεβρουάριο του 2018, είχαμε εγείρει τη σχετική ακυρότητα της πράξης χαρακτηρισμού των μαρτύρων χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση από τις εισαγγελικές Αρχές. Είναι σαφές ότι για να χαρακτηριστούν μάρτυρες «δημοσίου συμφέροντος» οι Κελέση και Σαράφης δεν πρέπει να προσδοκούν οποιοδήποτε όφελος από την έκβαση της υπόθεσης και βέβαια να μην έχουν καταθέσει με την ιδιότητα του «προστατευόμενου μάρτυρα», έναντι ανταλλαγμάτων, ενώπιον άλλης Αρχής. Ωστόσο, άλλοι μάρτυρες ήρθαν στη συνέχεια να αμφισβητήσουν το ρόλο «συμφέροντος» των Κελέση και Σαράφη.