Ο Γαρδίκας, μετρ της Εγκληματολογίας, κατέτασσε τους ρεμπέτες σε εγκληματίες. Εγώ, ο Νέαρχος Γεωργιάδης και άλλοι, αφού αρχικώς μαζεύαμε δίσκους λέμε μετά: πάμε να βρούμε και τους… εγκληματίες.

Λέγαμε στον Μάρκο Βαμβακάρη: είσαι σπουδαίος. Και μας έλεγε: εγώ δεν είμαι τίποτε, οι μεγάλοι ήταν ο Τούντας και ο Σκαρβέλης. Τόσο καλόκαρδος. Εμείς αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε: τι είναι αυτά τα ονόματα;

Δεν υπάρχει άλλη προσφορά στην παγκόσμια λαογραφία σαν των λεγόμενων χασικλίδικων. Δεν υπάρχει λαογραφία για τις ουσίες. Τα τάνγκο έχουν δέκα τραγούδια, εδώ έχει παραγωγή.

Για το ελαφρό, την οπερέτα, δεν ξέρουμε πολλά. Το ρεμπέτικο το αγαπήσαμε και το ερευνήσαμε. Γι’ αυτό εγώ και η ομάδα που δουλεύω το βλέπουμε συνολικά, ως δισκογραφία των Ελλήνων.

Η μεγάλη επιτυχία είναι πως τα 30 χρόνια αυτά με τα μουσικά σχολεία και τμήματα σε ΑΕΙ, έχει γίνει επανάσταση. Βλέπεις παιδάκια με τεράστιο ρεπερτόριο.