Μία φράση του Πέδρο Μαρτίνς στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου, επί της ουσίας μαρτύρησε όλα όσα σηματοδοτεί το σημερινό παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα: «Είμαστε καταδικασμένοι να νικήσουμε. Για εμάς είναι ένας τελικός». Αυτό ανέφερε ο πορτογάλος προπονητής, δίνοντας το στίγμα του αποψινού μεγάλου παιχνιδιού στο Φάληρο.
Η κατάληψη της τρίτης θέσης και η συνέχεια της ευρωπαϊκής πορείας – μέσω Europa League – του Ολυμπιακού δεν θα αποτελεί απλά μια μεγάλη επιτυχία για τους Ερυθρόλευκους, αλλά και μια δικαίωση των κόπων τους στην εφετινή ευρωπαϊκή πορεία που έχουν διαγράψει. Αν δει κάποιος από ποια ημερομηνία ξεκίνησαν, τι εμφανίσεις έχουν πραγματοποιήσει και πόσο έχουν μοχθήσει σε όλη αυτή την «περιπέτεια» τούτης της σεζόν, διαπιστώνει πως μάλλον άδικα ο Ολυμπιακός δεν διεκδικεί ακόμα και τη δεύτερη θέση την τελευταία αγωνιστική.
Και πως αυτή η τωρινή έκδοση του Ολυμπιακού είναι πολύ διαφορετική από κάθε προηγούμενη. Ακόμα και από ομάδες που κατάφεραν να πάρουν προκρίσεις στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Η απάντηση στο «γιατί» είναι απλή: ο εφετινός Ολυμπιακός δεν ήταν μια ομάδα φοβισμένη, ούτε μια ομάδα που έμπαινε στο γήπεδο έχοντας στην άκρη του μυαλού της πως θα ηττηθεί, ανεξαρτήτως αντιπάλου και έδρας. Ηταν ένα σύνολο που κοίταξε να πάρει κάτι από κάθε παιχνίδι που έδωσε, που έπαιξε κανονικό ποδόσφαιρο, που έπαιξε για να νικήσει και δεν είχε τη λογική του… κλεφτοπόλεμου.
Αυτή η ομάδα έχει μια ακόμα ευκαιρία. Ενα ακόμα «κανονάκι» για να συνεχίσει έναν δρόμο που μοιάζει ολίγον τι μοναχικός: αποτελεί από τον Αύγουστο και πέρα ο Ολυμπιακός τον μοναδικό ελληνικό εκπρόσωπο στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Παλεύει μόνος για να κρατήσει την Ελλάδα στη βαθμολογία της UEFA στο ίδιο επίπεδο. Μια προσπάθεια σημαντική με ακόμη πιο μεγάλο διακύβευμα.
