Η καταπληκτική παρουσία της ελληνικής αποστολής στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 25άρας πισίνας, έγινε αφορμή για να «ανοίξει» και πάλι μια διαχρονική συζήτηση που αφορά στα προβλήματα του ελληνικού αθλητισμού και ειδικότερα τις συνθήκες προπόνησης κάτω από τις οποίες γυμνάζονται οι κολυμβητές και οι κολυμβήτριες. Η ελληνική αποστολή επέστρεψε από τη Γλασκώβη με τέσσερα μετάλλια, δύο χρυσά και ισάριθμα χαλκινα. Ο Ανδρέας Βαζαίος, ένα παιδί που σπουδάζει και αγωνίζεται στο πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, πήρε τα δύο χρυσά και το ένα χάλκινο και φυσικά ήταν από τους πρωταγωνιστές της διοργάνωσης. Ωστόσο, όλα αυτά είναι η βιτρίνα της ελληνικής κολύμβησης. Παρά το γεγονός ότι οι επιτυχίες είναι πλέον αρκετές σε μεγάλες διοργανώσεις, οι συνθήκες προετοιμασίας των αθλητών υψηλού επιπέδου δεν είναι εδώ και χρόνια αυτές που θα έπρεπε. «Ολα αυτά γίνονται με ψέματα», σχολίασε ο Αλέξανδρος Νικολόπουλος, ο προπονητής που συνόδεψε τα παιδιά στη Γλασκώβη. Η γενικότερη οργάνωση δεν είναι η ιδανικότερη και το πιο βασικό έχει να κάνει με το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι αθλητές δεν μπορούν να προπονηθούν σε ένα δικό τους χώρο. Η ομοσπονδία θα μπορούσε να έχει στη διάθεσή της το ανοιχτό κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ για την προετοιμασία των εθνικών ομάδων, ωστόσο αυτός ο αθλητικός χώρος που φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, δεν έχει ακόμα άδεια λειτουργίας! Παράλληλα, η ομοσπονδία πληρώνει ενοίκιο στο ΟΑΚΑ για κάποιες διαδρομές, ώστε να είναι σε θέση να προπονηθούν τα παιδιά. Ακόμα και η διοργάνωση των πανελληνίων πρωταθλημάτων πραγματοποιείται με τη βοήθεια της τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς χρησιμοποιούνται δημοτικά κολυμβητήρια. Κάποτε, οι εθνικές ομάδες όχι μόνο αυτές της κολύμβησης, αλλά και του πόλο (που επίσης έχει φέρει σημαντικές διακρίσεις τα τελευταία χρόνια, και μάλιστα σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες), έκαναν την προετοιμασία τους στο κολυμβητήριο του Ζαππείου. Ουσιαστικά, λοιπόν, το πρώτο που ζητούν αυτά τα παιδιά είναι ένας χώρος στον οποίο θα προετοιμάζονται αξιοπρεπώς. Είναι δύσκολο;