Η ανατομία μιας συγκέντρωσης

Οι τουρίστες στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου σταματούσαν απορημένοι με τη δυνατή μουσική που ακουγόταν. Οι πλανόδιοι πωλητές με τα βραχιολάκια ανέλαβαν να εξηγήσουν: «Εκλογές… elections. Fofi speaks. ΠΑΣΟΚ». Οι περισσότεροι αποχωρούσαν πιο μπερδεμένοι από πριν, όμως οι ντόπιοι περαστικοί καταλάβαιναν αμέσως περί τίνος πρόκειται. Το σκηνικό μπροστά στον σταθμό του Θησείου θύμιζε «πράσινη» γειτονιά. Ακόμη κι εκείνοι που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους, χαμογελούσαν ευγενικά ο ένας στον άλλο, απαντούσαν σε ερωτήσεις για το μέγεθος της συγκέντρωσης και έπιαναν κουβέντα για το αποτέλεσμα. Τα άσματα στα ηχεία ήταν παραδοσιακά πασοκικά και οι υποψήφιοι βουλευτές τριγύριζαν στο πλήθος σφίγγοντας χέρια. Πάνω στην Πλατεία Ασωμάτων ένα σταντ πωλούσε κασκόλ και σημαίες του Κινήματος Αλλαγής και (κυρίως) του ΠΑΣΟΚ. Κάθε τύπωμα και περίοδος: κλασικοί κυπαρισσί και new age πολύχρωμοι ήλιοι συνυπήρχαν αρμονικά πάνω στον πάγκο. Τα σαραντάρια του μεσημεριού είχαν υποχωρήσει αλλά, βεβαίως, υπήρχαν πάντα τρόποι να δροσιστεί κανείς. «Για σταυρό και για αέρα» ήταν το πιασάρικο σύνθημα της κοπέλας που μοίραζε φυλλάδια υποψηφίου της Α΄Αθηνών τα έκανε ανάρπαστα.