Τον κύριο Χρήστο τον γνωρίζω από τότε που ήμουν κορίτσι. Αυτός ήταν ήδη «μεγάλος» σε ηλικία, όπως «μεγάλοι» φαίνονται όλοι οι ενήλικοι στα μάτια ενός νέου. Γύρω στο 1990, λοιπόν, ο κύριος Χρήστος έβγαινε για τρέξιμο. Στον δρόμο ή στο πάρκο. Εως τότε εγώ αυτό το είχα ταυτίσει με τους γιάπηδες της Νέας Υόρκης που έβλεπες στις ταινίες να κάνουν τζόγκινγκ στο Σέντραλ Παρκ. Ο κύριος Χρήστος φυσικά έτρεχε και πριν από το ’90. Τρέχει ακόμη σήμερα, στα… 90 του! Λιγότερα προφανώς χιλιόμετρα και σε χαμηλότερη ένταση, αλλά συνεχίζει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ