Ο κανόνας είναι παλιός όσο τα κοινοβουλευτικά καθεστώτα. Και λέει πως οι κατέχοντες την εξουσία δεν μπορούν να έχουν όποια σχέση θέλουν με τους ιδιώτες, ούτε να μπαίνουν σε διαδικασίες δούναι και λαβείν. Δεν μπορεί, για να αναφερθούμε στο μείζον ζήτημα των τελευταίων ημερών, ο Πρωθυπουργός της χώρας να φιλοξενείται στη θαλαμηγό ιδιώτη και ο ιδιώτης να λαμβάνει από τον Πρωθυπουργό αξιώματα, να προμηθεύεται διπλωματικά διαβατήρια ή να προτείνεται ως μέλος σε διεθνείς οργανισμούς όπως είναι η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή.

Είναι προφανές πως τέτοιου τύπου συναλλαγές προκαλούν εύλογα ερωτήματα. Πως ακόμη και ο πλέον καλοπροαίρετος πολίτης δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί εάν, με ποιον τρόπο και σε τι βάθος συνδέονται η ικανοποίηση της ματαιοδοξίας του Πρωθυπουργού να περάσει τις διακοπές του σε μια πολυτελή θαλαμηγό με την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας της οικοδέσποινας της θαλαμηγού να εκπροσωπήσει τη χώρα σε διάφορα πεδία.

Εύλογα ερωτήματα προκαλεί και το γεγονός πως ο Πρωθυπουργός όχι μόνο έκανε εν κρυπτώ τις διακοπές του, σε αντίθεση με τους ομολόγους του στα δημοκρατικά καθεστώτα, αλλά και πως εν κρυπτώ προώθησε την τοποθέτηση στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή της ιδιώτου που τον φιλοξένησε στη θαλαμηγό. Γι’ αυτές τις εν κρυπτώ συναλλαγές ο Πρωθυπουργός οφείλει να λογοδοτήσει. Οφείλει να δώσει απαντήσεις στην αντιπολίτευση που δικαίως τον ελέγχει στο πλαίσιο της δημοκρατικής πολιτείας. Αλλά πρωτίστως οφείλει να απαντήσει στους έλληνες πολίτες.