Ομάδα πιστωτών της Aegean Marine Petroleum προχώρησε σε προτεινόμενη ομαδική αγωγή κατά στελεχών της εταιρείας σε ομοσπονδιακό δικαστήριο της Νέας Υόρκης, σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας Law360.com που ασχολείται με νομικά θέματα. Κατά το δημοσίευμα αυτό, η ομάδα των πιστωτών ζητά αποζημιώσεις για εικαζόμενη απάτη 300 εκατ. δολαρίων που οδήγησε πέρυσι την Aegean σε χρεοκοπία. Σύμφωνα με το δημοσίευμα που έχει ημερομηνία 1 Φεβρουαρίου, επικεφαλής ενάγων είναι η Utah Retirement Systems (URS), ένα συνταξιοδοτικό ταμείο για δημοσίους υπαλλήλους από την Πολιτεία της Γιούτα. Το ταμείο «ονομάζει τον δισεκατομμυριούχο ιδρυτή της Aegean Δημήτρη Μελισσανίδη και ορισμένα από τα πρώην στελέχη του στην αγωγή (“complaint”), καθώς και την Deloitte και την PricewaterhouseCoopers που διετέλεσαν ανεξάρτητοι ελεγκτές της εταιρείας» αναφέρεται στο δημοσίευμα.
Το ίδιο δημοσίευμα αναφέρει ακόμη ότι «ο Μελισσανίδης και τα στελέχη που ονοματίζονται έχουν κατηγορηθεί ότι ενορχήστρωσαν “μαζικό σχέδιο απάτης” (όπως χαρακτηρίζεται), το οποίο κόστισε στην Aegean τουλάχιστον 300 εκατ. δολάρια, μέσω συνδυασμού ψεύτικων συμφωνιών, υπερεκτίμησης στοιχείων ενεργητικού και επαναγοράς μετοχών 100 εκατ. δολαρίων που ωφέλησαν τον Μελισσανίδη».
Το σχέδιο αυτό διήρκεσε τουλάχιστον οκτώ χρόνια, σύμφωνα με τους ενάγοντες. «”Αν και υπάρχουν πολλά θύματα του μαζικού αυτού σχεδίου απάτης, αυτή η δράση (σ.σ.: η αγωγή) έχει σαν στόχο να αποζημιωθούν επενδυτές” λόγω των εικαζόμενων αδικημάτων ατόμων εκ των έσω στην Aegean και της αποτυχίας των ελεγκτών να τους πιάσουν» αναφέρεται ακόμη στο δημοσίευμα του Law360.com. Σημειώνεται ακόμη ότι «η Aegean Marine τον Νοέμβριο ξεκίνησε διαδικασίες για πτώχευση θέλοντας να αναδιαρθρώσει χρέος 855 εκατ. δολαρίων, μια κίνηση που έγινε μόνο μερικούς μήνες μετά από εσωτερική έρευνα που οδήγησε την εταιρεία στο να διαγράψει περίπου 200 εκατ. δολάρια σε ποσά που είχε να λαμβάνει, ως αποτέλεσμα της εικαζόμενης απάτης».
Η Aegean είχε στην ιδιοκτησία της 41 σκάφη ανεφοδιασμού και 13 επίγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης καυσίμου στις ΗΠΑ, στο Μαρόκο, στις Καναρίους Νήσους, στη Γερμανία και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και περίπου 850 εργαζομένους και πελάτες σε περισσότερα από 50 λιμάνια όταν ξεκίνησε διαδικασίες για πτώχευση, σύμφωνα με τα έγγραφα που κατατέθηκαν στο δικαστήριο, αναφέρει ο ίδιος ιστότοπος.
«Η URS ανέφερε ότι ο Μελισσανίδης ήταν ο ενορχηστρωτής για την απάτη που κράτησε χρόνια και ο κύριος ωφελημένος από αυτή», κατά τον ιστότοπο. Ο Μελισσανίδης, που είναι γνωστός και σαν Τίγρης, ίδρυσε την Aegean το 1995 και μέχρι το 2017 η εταιρεία «θεωρούνταν ένας από τους μεγαλύτερους ανεξάρτητους προμηθευτές ναυτιλιακών καυσίμων και λιπαντικών σε πλοία που βρίσκονται σε λιμάνια, στη θάλασσα, σε ποτάμια και άλλα ανάλογα σημεία ανά τον κόσμο», αναφέρει ακόμη η URS. «Αυτή η παρουσίαση ωστόσο ήταν ψεύτικη» σημείωσε η URS, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα. «Ενώ η εταιρεία εξηγούσε το πώς “η ισχυρή οικονομική της θέση και το δυναμικό της επιχειρηματικό μοντέλο έκαναν την Aegean να ξεχωρίζει από το ανταγωνιστικό τοπίο”, οι εναγόμενοι είχαν εμπλακεί σε πολύπλευρο σχέδιο να εξαπατήσουν επενδυτές» αναφέρεται ακόμη στο Law360.com. Το δημοσίευμα λέει ακόμη ότι «η URS ανέφερε ότι πρόσφατες έρευνες και έγγραφα που αποκαλύφθηκαν πρόσφατα έδειξαν ότι για χρόνια η Aegean είχε εμπλακεί σε “δόλιες πληρωμές για μελλοντικές παραδόσεις πετρελαίου”, οι οποίες στην πραγματικότητα δεν έγιναν ποτέ και φούσκωσαν δραματικά την αξία αποθηκευτικού χώρου που κατασκευαζόταν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μεταξύ άλλων, για να διοχετευτούν χρήματα εκτός των ταμείων της Aegean χωρίς να αλλάξει στα χαρτιά η αξία της».
Το δημοσίευμα αναφέρει επίσης ότι «η πιο κραυγαλέα απάτη ωστόσο έγινε το 2016, ανέφερε η URS, όταν η Aegean συμφώνησε να επαναγοράσει μετοχές της αξίας 100 εκατ. δολαρίων από τον Μελισσανίδη. Η Aegean ανέφερε ότι ο ισολογισμός ήταν αρκετά ισχυρός για να υποστηριχθεί η κίνηση χωρίς να επηρεαστεί αρνητικά η εταιρεία, αλλά στην πραγματικότητα “η πληρωμή των 100 εκατ. δολαρίων στον ιδρυτή προκάλεσε κρίση ρευστότητας και έκανε την εταιρεία να παραβιάσει σύμφωνα πιστωτικών της διευκολύνσεων”». Τέλος, επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι «λίγο μετά έγινε η πώληση, ο Μελισσανίδης παραιτήθηκε από “επικεφαλής εταιρικής ανάπτυξης” και παρέμεινε ως απλός σύμβουλος, ιδιότητα όμως που, σύμφωνα με την URS, του επέτρεψε να παραμείνει ουσιαστικά ως πρόσωπο που ασκούσε έλεγχο”».
