Καθαρίστρια στο Δημόσιο, πρώτος μισθός 780 ευρώ, σε ιδιωτική επιχείρηση, κατώτατος 650 ευρώ.

Πτυχιούχος Πανεπιστημίου στο Δημόσιο, πρώτος μισθός 1.092 ευρώ, με τα ίδια προσόντα σε ιδιωτική επιχείρηση, κατώτατος 650 ευρώ.

Στο Δημόσιο εκτός από τον μισθό έχει και τη μονιμότητα (πόση αξία τής δίνετε;) και τη μη αξιολόγηση!

Αδικία! Δραματική ανισορροπία αποδοχών υπέρ του Δημοσίου. Αποτέλεσμα μια κοινωνία που πιέζει να διοριστεί (να… αράξει) στο Δημόσιο. Υπουργοί τύπου «Γαβρόγλου» που δημιουργούν δήθεν ανάγκες για να προσλάβουν εκπαιδευτικούς που δεν χρειάζονται (έχουμε πιο πολλούς ανά μαθητή από τους άλλους Ευρωπαίους, και μαθητές που λιγοστεύουν).

Στόχος ορθολογικός η ισορροπία της συνολικής αμοιβής μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.

Σε πρώτη φάση θα πρέπει να ανασταλούν οι κάθε είδους προσλήψεις στο Δημόσιο. Σε δεύτερη να μειωθεί ο εισαγωγικός μισθός στο Δημόσιο ώστε να ανταποκρίνεται σε όσα επέβαλε ο κ. Τσίπρας για τον ιδιωτικό τομέα.

Τέλος, καλό είναι να θυμάται ο πρωθυπουργός των κρατικοδίαιτων ότι η ανάπτυξη θα προέλθει από επενδύσεις που θα γίνουν από ιδιώτες που θα απασχολούν μισθωτούς οι φόροι των οποίων θα τρέφουν αυτούς για τους οποίους αποκλειστικά νοιάζεται: τους κρατικοδίαιτους.