Δεν είναι λίγο πράγμα αυτό που κάνει ο Ατρόμητος για δεύτερη σερί χρονιά εντός αγωνιστικού χώρου. Και δεν είναι καθόλου μικρό αυτό που καταφέρνει να κάνει και εκτός γηπέδων. Στις μεταγραφές, στην προσέγγιση των ποδοσφαιριστών, στο κίνητρο που δίνει πλέον σε αυτούς να αρνηθούν ακόμα και ομάδες με μεγαλύτερο βάρος φανέλας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Αλέξανδρος Κατράνης. Ο νεαρός αριστερός μπακ, που είχε πουληθεί από τον Ατρόμητο στη Σεντ Ετιέν, βρέθηκε κοντά στη μεταγραφή του στον Αρη. Ομως ο Ατρόμητος, βλέποντας πως ο Γιαννούλης μπορεί να του φύγει άμεσα και πως θα χρειαστεί λύση για το αριστερό του άκρο, κατάφερε με συνοπτικές διαδικασίες να τον κάνει δικό του. Τον έπεισε πως το δικό του πρότζεκτ είναι πιο ισχυρό από εκείνο του Αρη, του έδωσε τη σιγουριά του ενάμιση χρόνου συμβολαίου και τον έκλεισε κάτω από τη… μύτη των Θεσσαλονικιών.
Οπως μπορεί να δώσει και στον Ουάρντα τη δυνατότητα να επανέλθει στα γνωστά του αγωνιστικά στάνταρ, σε αυτά που τον είδαμε δηλαδή την περσινή σεζόν και να αναζητήσει ο Αιγύπτιος το καλοκαίρι με περισσότερες πιθανότητες την… περιβόητη μεταγραφή που θέλει να κάνει στο εξωτερικό. Ο Ατρόμητος δίνει την αίσθηση στον κάθε ποδοσφαιριστή πως στο δικό του περιβάλλον θα προοδεύσει, θα εξελιχθεί, θα φτάσει στο πικ του και θα ανοίξει τα φτερά του πιο έτοιμος.
Και αυτό τον κάνει έναν σύλλογο ελκυστικό, που μπορεί να μοιάζει με σκαλοπάτι για την καριέρα κάποιου ποδοσφαιριστή, μα στην πραγματικότητα είναι μια win-win κατάσταση. Κερδίζει και ο ποδοσφαιριστής, κερδίζει και ο σύλλογος αφού οι παίκτες δεν πάνε για το… αγροτικό τους, αλλά για να φανούν και να ξεχωρίσουν. Το παράδειγμα του Κουλούρη είναι το πλέον χαρακτηριστικό…
