Οι πολιτικές της ταυτότητας είναι η νέα στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να κρατήσει τις δυνάμεις του την επόμενη μέρα. Η ερμηνεία του για τις ταυτότητες θα δώσει το έναυσμα για μια καινούργια πόλωση, που θα στηριχτεί στη διαιρετική τομή, βάσει της οποίας θα πολιτευτεί ο Αλέξης Τσίπρας ώς τις εκλογές: τον χωρισμό των πολιτών σε δήθεν οπαδούς της ανοιχτής κοινωνίας και σε δήθεν ακροδεξιούς.

Τα χαρακτηριστικά του νέου αυτού, εξίσου νοσηρού, διαχωρισμού φαντάζουν ενδεχομένως λιγότερο ισχυρά από τις διαιρέσεις της εποχής των Μνημονίων. Αλλά, επειδή κινητοποιούν τους συμβολισμούς και το θυμικό και τροφοδοτούν ξανά το κοινωνικό μίσος, δίνουν την ευκαιρία της συσπείρωσης, πολύ περισσότερο απ’ όσο τη δίνει η οικονομία – όπου εύκολα αποδεικνύεται η κυβερνητική αποτυχία, μια που ακόμα και η πολιτική των επιδομάτων κατέρρευσε μετά την ανάδειξη της ουσιαστικής αδυναμίας παροχών.

Το σχήμα χτίζεται γύρω από τη συμφωνία των Πρεσπών και τις εξελίξεις στο Μακεδονικό. Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να κεφαλαιοποιήσει τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς που έχουν από παλιά υποστηρίξει λύση στην υπόθεση του ονόματος της γειτονικής χώρας, κι οι οποίοι αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τις θέσεις του ΚΙΝΑΛ. Θα γίνει προσπάθεια συγκρότησης ενός διευρυμένου κεντροαριστερού μετώπου, που θα αντιδιαστέλλεται με το μέτωπο της «Ακροδεξιάς». Ως «Ακροδεξιά», ήδη δαιμονοποιείται πρωτίστως η ΝΔ, όχι μόνο λόγω της παρουσίας στο κόμμα στελεχών όπως ο Αδωνις Γεωργιάδης ή ο Μάκης Βορίδης, αλλά και επειδή την πολιτική στο Μακεδονικό συντονίζει και ανακοινώνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ηδη, ο Μητσοτάκης αντιμετωπίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ ως εθνικιστής, αυτή η αντιμετώπιση θα πυκνώσει στη συνέχεια, όταν ο ακόμα κυβερνητικός συνεταίρος Πάνος Καμμένος θα δώσει το έναυσμα της νέας περιόδου αποχωρώντας και παίζοντας ο ίδιος το χαρτί του υπερπατριώτη, επιχειρώντας την κομματική αναβάπτισή του στο παλαιό εθνικόφρον ρεπερτόριο.

Μαζί, φυσικά, με το Μακεδονικό, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πολιτικοποιήσει και το Προσφυγικό/Μεταναστευτικό, καθώς και το ζήτημα της ταυτότητας φύλων. Στο θέμα του Μεταναστευτικού θα οχυρωθεί πίσω από ένα πολυπολιτισμικό προφίλ, αποδίδοντας πάλι τις όποιες πολιτιστικές κριτικές στο Ισλάμ (π.χ. στην μπούργκα, στην κουλτούρα του διαχωρισμού των φύλων, στην ιεροποίηση της θρησκείας) στα δήθεν ακροδεξιά χαρακτηριστικά της αντιπολίτευσης. Η προσπάθεια οικειοποίησης και ουσιαστικά «καπελώματος» των ακτιβιστικών δραστηριοτήτων ομάδων που δραστηριοποιούνται γύρω από τους μετανάστες αλλά και από την ταυτότητα φύλου ήδη πηγαίνει καλά. Καλωσήρθατε στην επικράτεια της νέας πόλωσης.