Του Λούκα Μπάνκι τού πατάς ένα κουμπί και (χωρίς, διάβολε, να βάζει την ίδια κασέτα) αρχίζει να μιλάει και σταματημό δεν έχει. Ιταλός γαρ, μαέστρος στο μπούρου μπούρου, απαντά και σε ερωτήσεις που ποτέ δεν του υποβάλλονται! Το Σάββατο μετά την ένατη σερί νίκη της ΑΕΚ (και προτού δουν οι Σέλτικς το δικό τους 8-0 να… πεθαίνει στο Ντιτρόιτ) ο Μπάνκι υπήρξε για άλλη μία φορά ο εαυτός του και ενώ αυτός έλεγε, λίγα μέτρα πιο πέρα κάποιος έκλαιγε! Το απόλυτο κοντράστ των συναισθημάτων: στη μια πλευρά ο χαρίεις προπονητής που απολάμβανε τους καρπούς του μόχθου της ομάδας του, αλλά έστελνε κιόλας το μήνυμα της επαγρύπνησης, και στην άλλη ο Δημήτρης Λεγκίκας που βαλάντωνε στο κλάμα και μάλιστα οn camera από τη συγκίνηση και τη χαρά του! Ο 23χρονος φόργουορντ επέστρεψε στο γήπεδο ύστερα από 315 ημέρες που τις πέρασε αδημονώντας την προχθεσινή στιγμή: ο πρώην παίκτης του Φιλαθλητικού Ζωγράφου είχε υποστεί έναν φρικαλέο τραυματισμό στις 3 του περασμένου Φεβρουαρίου, έπειτα από μόλις 135 δευτερόλεπτα συμμετοχής στον αγώνα με τα Τρίκαλα, και «ορκίζομαι να τα δώσω όλα, ό,τι έχω και δεν έχω για το χατίρι των ανθρώπων που με στήριξαν» είπε βουρκωμένος. «Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου τον προπονητή Χρήστο Σερέλη που με πίστεψε, δεν με άφησε και με περίμενε, τον γιατρό Ζακ Μελάγες, τον φυσικοθεραπευτή Μάνο Παπαμανώλη, όλους αυτούς που μου συμπαραστάθηκαν στις δύσκολες στιγμές και με βοήθησαν να ξανασταθώ στα πόδια μου».

Διάλεξη

Και ενώ ο Σερέλης, εμφορούμενος κι ελόγου του από τη συγκίνηση, έλεγε ότι «όλοι είμαστε συγκλονισμένοι για την τεράστια προσπάθεια αυτού του παιδιού που αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση στην κοινωνία μας», στην αντίπερα όχθη ο Μπάνκι έδινε μια εξαιρετική μπασκετική διάλεξη… «Το ζητούμενο δεν είναι να μάθουμε ποιοι είμαστε, αλλά να συνειδητοποιήσουμε ποιοι μπορούμε να γίνουμε» είπε ο ιταλός προπονητής, ο οποίος εστίασε στη νοοτροπία που πρέπει να διέπει την ΑΕΚ. «Οσο περνάει ο καιρός τόσο πρέπει να δρέπουμε τους καρπούς της προσπάθειάς μας και να πλησιάζουμε την ελίτ, την οποία άλλωστε θα βρούμε μπροστά μας μέσα στις επόμενες είκοσι ημέρες, αντιμετωπίζοντας τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Αυτό που ζητώ από τους παίκτες είναι να προσεγγίζουμε όλα τα ματς, ανεξαρτήτως αντιπάλου, με την ίδια νοοτροπία. Δεν έχω παράπονα από την ενέργεια που βγάζουμε, αλλά σε αυτό το επίπεδο χρειαζόμαστε και τα mind games για να ανεβάσουμε το επίπεδό μας και να ξεπεράσουμε τα όριά μας. Τα πόδια και τα χέρια συνδέονται με τα μυαλά και γι’ αυτό νομίζω ότι ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος είναι η χαμηλή αυτοσυγκέντρωση. Συνήθως οι άνθρωποι χαλαρώνουν και εφησυχάζουν μετά τις νίκες, αλλά αυτό απαγορεύεται να συμβεί» πρόσθεσε ο Μπάνκι.