Το θέατρο της συγκρότησης ενός δήθεν προοδευτικού μετώπου για τη διεκδίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης, στο οποίο επιστρατεύεται ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, είναι μια κακόγουστη φάρσα. Στήνεται με ξύλινη γλώσσα και επιχειρήματα που μυρίζουν ναφθαλίνη. Υπάρχει η προσπάθεια να μπει το πρόσωπό μου στο κάδρο της αντιπαλότητας με το γνωστό επιχείρημα πως ως ο υποψήφιος δήμαρχος που υποστηρίζεται επισήμως από τη Νέα Δημοκρατία, εκπροσωπώ τη συντήρηση και την οπισθοδρόμηση. Ομολογώ ότι δεν μου είναι καθόλου δύσκολο να αποδομήσω αυτή την επιχειρηματολογία και μάλιστα στην πράξη.

Το πρόγραμμα που θα παρουσιάσω στους συμπολίτες μου υιοθετεί από το παρόν του δήμου την ανοχή στη διαφορετικότητα, την εξωστρέφεια και τον κοσμοπολιτισμό και προκρίνει τη στροφή στην καθημερινότητα και το σύγχρονο μάνατζμεντ. Θέλω να φέρω τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας στο προσκήνιο, ως πρωταγωνιστή της συλλογικής εξόδου από τη μίζερη μοίρα της φτωχομάνας που μοιάζει να έχει εγκατασταθεί στην πόλη. Υποστηρίζω ότι στη δοκιμασμένη γνώση που αποδεικνύεται με έργα, μπορώ να προσθέσω την προσωπική ανανέωση και την ωριμότητα που φέρνει μια μακρά διαδρομή με διαρκείς εναλλαγές παραστάσεων και εμπειριών. Θα προσπαθήσω ακόμη το ψηφοδέλτιό μου να αποτυπώνει ευρύτητα απόψεων και υπερβάσεις γραμμών.

Θα μπορούσα να μείνω στη διασκεδαστική πλευρά της υπόθεσης αν δεν την έβρισκα προσβλητική και δυσφημιστική για την ίδια την πόλη. Νιώθω ότι η κριτική υπερβαίνει τα όρια της κλασικής ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Στην πραγματικότητα, εδώ και χρόνια μεθοδεύεται, όχι χωρίς επιτυχία, να καταγραφεί η Θεσσαλονίκη σαν μια σκοτεινή και μαύρη πόλη στην οποία το «φως» έρχεται ως μια εξαιρετικότητα. Ο κύριος Τσίπρας έχει εδώ και καιρό επενδύσει πολιτικά σε αυτήν την αφήγηση για να αναπληρώσει την αποξένωσή του από την πόλη, που επισφράγισε τελετουργικά στις Πρέσπες.

Κι επειδή αυτό το παραμύθι χρειάζεται δράκους, ο πιο καλός σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ στη στρατηγική του διχασμού είναι η αντίπερα εκδοχή του λαϊκισμού και των άκρων. Εχω ξεκαθαρίσει ότι από το πεδίο των ακροατών και των συνομιλητών μου εξαιρώ και τους εκ δεξιών αυτουργούς και ακτιβιστές αυτών των πρακτικών. Η Θεσσαλονίκη χρειάζεται συμφιλίωση, όχι διχασμό. Η οργή του πολίτη που ζει ακόμα με την αίσθηση της απώλειας που έφερε η κρίση και η παραίτηση που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά του έξω από το σπίτι του, πρέπει να μεταλλαχθούν σε δημιουργική ενεργητικότητα. Αυτό θα επιχειρήσω και δεν θα επιτρέψω στο μέλλον τη χειραγώγηση των πολλών από το ψέμα και τη χυδαιότητα. Σίγουρα δεν θα παίξω αυτό το παιχνίδι ούτε προεκλογικά. Η υποψηφιότητά μου αποτελεί μια συνηγορία στη Θεσσαλονίκη.

Η λέξη – κλειδί στην δική μου υποψηφιότητα είναι «ευθύνη». Ευθύνη του δημάρχου και της δημοτικής Αρχής έναντι των πολιτών που ενθαρρύνει και ενεργοποιεί και την ευθύνη των πολιτών έναντι της πόλης. Δεσμεύομαι ότι και στις εκλογές θα πορευθώ υπεύθυνα. Επιμένω πως τον προοδευτισμό αποδεικνύουν μόνο το σχέδιο και το έργο που έχουν ως στόχο να γίνει η Θεσσαλονίκη μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη και να πάρει τη θέση που της αξίζει στον παγκόσμιο χάρτη.

Ο Νίκος Ταχιάος είναι τοπογράφος μηχανικός, υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης