Επιστρέφοντας στην Αθήνα μετά από μία επίσκεψη στο Μάτι και τον Νέο Βουτζά στις 17 Οκτωβρίου, με πλημμύρισαν δύο ειδών συναισθήματα: μια πελώρια θλίψη αντικρίζοντας αυτό το όμορφο κομμάτι της Αττικής να έχει μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη, σε συνδυασμό με το συναίσθημα που άφησε η συνάντηση με 15 πυρόπληκτες οικογένειες στον Ναυτικό Oμιλο. Αυτοί ήταν οι άνθρωποι που εξαρχής προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε από την επόμενη κιόλας ημέρα της καταστροφής, στις 24 Ιουλίου. Στην πρώτη συνάντηση είδα τη θλίψη, τον θυμό σε κάποιες περιπτώσεις, μαζί με το κουράγιο και την αποφασιστικότητα στο να ξαναχτίσουν κατεστραμμένες ζωές, αλλά πάνω από όλα μια κυρίαρχη αξιοπρέπεια, την οποία και εμπιστεύθηκαν στον «ξένο» που ήρθε να τους συναντήσει από το Βέλγιο.

Είχαμε μόλις διανείμει το πρώτο κομμάτι βοήθειας ύψους €70.000, και η επίσκεψή μου σε εκείνους είχε ως σκοπό την εκτίμηση περαιτέρω αναγκών. Για πολλούς, ήταν τα πρώτα χρήματα που έφτασαν στα χέρια τους μετά τη φωτιά και η ταπεινή μας συνεισφορά συνέδραμε, πιστεύω, αυτούς τους ανθρώπους να επανασυνδεθούν με τον κόσμο. Αλλά το πιο σημαντικό δεν ήταν τα χρήματα καθεαυτά, όσο το ότι ήξεραν ότι υπήρχαν άνθρωποι στις Βρυξέλλες που τους σκέπτονταν.

Η ηθική στήριξη, πρέπει να πω, ότι ήταν ο παράγων που πιο πολύ με κατέπληξε από τότε που ίδρυσα τον μικρό μας φιλανθρωπικό οργανισμό το 2012, καταμεσής της ελληνικής κρίσης. Οι «12 Ωρες για την Ελλάδα» είχαν διπλό σκοπό, την αναστήλωση της εικόνας της Ελλάδας στο εξωτερικό μέσω της διοργάνωσης πολιτιστικών γεγονότων και τη συγκέντρωση χρηματικών ποσών προς ενίσχυση οργανισμών που έχουν ως πεδίο δράσης την Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα τους τομείς της εκπαίδευσης, της υγείας και της μάχης ενάντια στη φτώχεια.

Από την ίδρυσή του οργανισμού, έχουν μαζευτεί περισσότερα από €250.000 προς αρωγή οργανισμών όπως το Χαμόγελο του Παιδιού, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, το Κάνε Μια Ευχή Ελλάδος, το ΕΛΕΠΑΠ και από το 2014 και μετά, το International Foundation for Greece και την πρωτοβουλία παροχής πετρελαίου θέρμανσης αρχικά σε σχολεία της Βορείου Ελλάδος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν από τις ιδιαιτέρως χαμηλές θερμοκρασίες. Αυτό που καθιστά την πρωτοβουλία ξεχωριστή, είναι η άμεση επαφή με τους ανθρώπους – τους διευθυντές των σχολείων που συμμετέχουν στη δράση – και τις οικογένειες, όσον αφορά την καταστροφή στο Μάτι.

Αυτή η προσέγγιση της βοήθειας χωρίς μεσάζοντες δεν εξασφαλίζει μόνο την απόλυτη διαφάνεια στην παράδοση της βοήθειας και τη δυνατότητα παρακολούθησης των αποτελεσμάτων, αλλά πάνω από όλα επιτρέπει τη δημιουργία ανθρώπινων δεσμών με διάρκεια, μεταξύ ημών και των ανθρώπων που είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε. Αυτός είναι ο βέλτιστος τρόπος, πιστεύουμε, να βιώνει κανείς την υποστήριξη και την αλληλεγγύη. Αυτό είναι το μήνυμα που θα φέρω μαζί μου ξανά, στις 18 Δεκεμβρίου, στις 26 οικογένειες στις οποίες τώρα προσπαθούμε να παρέχουμε βοήθεια.