«Δεν ήταν κάτι τρομερό τα 10 χλμ. και βγήκαν άνετα. Φανταστείτε ότι αν ζούσα σε κάποιο χωριό της Κένυας, ίσως θα χρειαζόταν να τρέχω καθημερινά αυτή την απόσταση για να πάω στο σχολείο!». Η ειλικρίνειά της αφοπλιστική και το χαμόγελό της ακόμα καλύτερο. Η μικρή Γλυκερία Σκάρκου – μόλις 12½ ετών – έκλεψε και φέτος την παράσταση όταν την περασμένη Κυριακή όχι μόνο έτρεξε στο δεκάρι, αλλά έκανε και εκπληκτικό χρόνο (37’41) τερματίζοντας τέταρτη. Και αυτό μόλις λίγους μήνες από το πεντάρι που έτρεξε τον περασμένο Μάρτιο, την ημέρα του Ημιμαραθωνίου της Αθήνας, όπου μάλιστα είχε τερματίσει στην τρίτη θέση.

Κάθε φορά που τρέχει το πρόσωπό της λάμπει από χαρά, είναι ένα παιδί που λες και έχει γεννηθεί για το τρέξιμο. Στο σχολείο όλοι οι συμμαθητές της μετά τα 5 χλμ. τον Μάρτιο, όταν πήγαινε ακόμα Στ’ Δημοτικού, την είχαν πλησιάσει την άλλη μέρα για να τη συγχαρούν, αλλά αυτό που έμεινε στη Γλυκερία και το θεώρησε το μεγαλύτερο κέρδος, όπως χαρακτηριστικά τόνισε η ίδια, ήταν ότι «στο διάλειμμα άρχισαν να με πλησιάζουν πολλοί συμμαθητές μου και να μου ζητούν πληροφορίες γιατί ήθελαν να ασχοληθούν με το τρέξιμο. Ε λοιπόν αυτή ήταν η μεγαλύτερή μου ικανοποίηση. Αρχικά μόλις μπήκα στην τάξη όλοι οι συμμαθητές μου με χειροκρότησαν και μου έδωσαν συγχαρητήρια, αλλά πιο πολύ χάρηκα μετά που τους έλεγα πως μπορούν να τρέξουν» είχε δηλώσει η μικρή Γλυκερία στα «ΝΕΑ», που πριν από 3½ χρόνια είχε «τρελάνει» τη Ζωή, προπονήτρια των ακαδημιών στο Παλαιό Φάληρο.

Ο λόγος, ότι ήταν το μόνο παιδί που ήθελε να τρέχει συνέχεια. Ο νυν προπονητής της Γλυκερίας Παναγιώτης Χαραμής, που προπονούσε μεγαλύτερα παιδιά, την είδε και του κέντρισε το ενδιαφέρον. «Παρατήρησα ένα παιδί να κάνει σαν σβούρα και να τρέχει συνέχεια, ακόμα και γύρω από τον εαυτό του» λέει ο έμπειρος προπονητής που πήρε ευχαρίστως τη μικρή από την προπονήτρια των ακαδημιών («Πάρ’ την γιατί θα με τρελάνει, όλο να τρέχει θέλει» του είχε πει χαρακτηριστικά).

Τον περασμένο Μάρτιο, μόλις τελείωσε την εξαιρετική της προσπάθειά στα 5 χλμ., έγινε κολλητσίδα στον προπονητή της για την 11η Νοεμβρίου, την ημέρα του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας. «Εντάξει, θα τρέξεις και πάλι στο πεντάρι, τι θέλεις» της έλεγε ο κόουτς και η Γλυκερία τον παρακαλούσε για το δεκάρι. Ιατρικώς (και σε πλήρη ενημέρωση από εργοφυσιολόγους και όχι μόνο) ο Παναγιώτης Χαραμής γνώριζε ότι η νεαρή αθλήτριά του μπορούσε άνετα να τρέξει στο δεκάρι. Σε αντίθεση για παράδειγμα με τα 1.500 μέτρα που αντενδείκνυνται για τέτοιες ηλικίες, επειδή ο οργανισμός παράγει περισσότερο γαλακτικό οξύ.

Οταν πλησίασε η ώρα για να καταθέσει η Γλυκερία την αίτηση συμμετοχής, ο προπονητής της χαμογέλασε και της είπε: «Αντε βάλε για 10 χλμ.». Το πρόσωπο της Γλυκερίας φωτίστηκε και την Κυριακή στις 11 Νοεμβρίου έλαμπε από τη χαρά της όταν έτρεξε το πρώτο δεκάρι.

Χαλαρά μάλιστα, το απόλαυσε και έκανε και εξαιρετικό (ιδιαίτερα για την ηλικία της) χρόνο. Στον τερματισμό όταν ρωτήθηκε από τους συναδέλφους δημοσιογράφους πώς και δεν σκέφτηκε τον Μαραθώνιο, με πικραμένο βλέμμα είχε δηλώσει: «Μα δεν το επιτρέπει η ηλικία μου ακόμα». Η Γλυκερία θα πρέπει να περιμένει να κλείσει τα 18 της χρόνια για να μπορέσει να μπει στο πρόγραμμα και ο Μαραθώνιος. Ιδανικά γιατί τότε θα συμπέσουν – το 2024 – και οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι και θα ήταν ωραίο η Γλυκερία να έκανε εκεί ντεμπούτο!

Στο σπίτι η μαμά (Παναγιώτα) και ο μπαμπάς (Παναγιώτης) έχουν μοιράσει τους ρόλους με τη μητέρα να «τρέχει» και αυτή δίπλα στη Γλυκερία για να προλαβαίνει μαθήματα και προπονήσεις και ο πατέρας να έχει τα ποδόσφαιρα του μικρού αδελφού της Ανάργυρου.

Στο σχολείο (Α’ Γυμνασίου πλέον) είναι άριστη μαθήτρια καθώς είναι μεθοδική και οργανώνει απόλυτα τα μαθήματά της, και το διάβασμα, ενώ τα χόμπι της από μικρότερη ηλικία ήταν βασικά ένα, το τρέξιμο! Αλλωστε είχε αλλάξει (και δοκιμάσει) διάφορα άλλα αθλήματα πριν, όμως μόνο το τρέξιμο την έκανε άλλον άνθρωπο.

Προπονήσεις κάνει τέσσερις φορές την εβδομάδα με «προπονητήρια» τον Εθνικό Κήπο και το Αλσος Νέας Σμύρνης, φυσικά τοπία δηλαδή καθώς και ο προπονητής της θέλει να γυμνάζεται σε χώρους όπου το μάτι ανοίγει και δεν κουράζεται. Ουσιαστικά ο στόχος είναι να προπονείται σε μέρη που αντίστοιχα θα έκανε προπόνηση εάν ήταν κάτοικος Κένυας ή Αιθιοπίας.

Η καλή της φίλη και συναθλήτρια στο Παλαιό Φάληρο (αν και τώρα θα μετακομίσει καθώς πήρε υποτροφία στις Σχολές Μωραΐτη), η Ηλιάνα Χατζηπαναγιώτη, αν και έναν χρόνο μεγαλύτερή της, έμεινε πιστή στο πεντάρι, αν και το ατού της είναι οι μικρές αποστάσεις. Πάντως τα συζητάνε μαζί και απολαμβάνουν να τρέχουν όταν άλλα κορίτσια της ηλικίας τους προτιμούν για παράδειγμα να πάνε βόλτα σε κάποιο σινεμά.

Οχι ότι η Γλυκερία με την Ηλιάνα δεν το κάνουν, αλλά το τρέξιμο είναι στην πρώτη γραμμή. Η Γλυκερία έχει σπάνια ωριμότητα για την ηλικία της καθώς και ιδιαίτερες ευαισθησίες. Πλέον στο ημερολόγιο έχει μπει ήδη το νέο ραντεβού σε αγώνα, αν και είπαμε ο Μαραθώνιος αργεί κομματάκι…