Πριν από μόλις επτά μήνες, ο Βλαντίμιρ Πούτιν επανεξελέγη στη ρωσική προεδρία με 77% των ψήφων. Σύμφωνα ωστόσο με δημοσκόπηση που διεξήγαγε το Ρωσικό Κέντρο Ερευνας της Κοινής Γνώμης, αν γίνονταν σήμερα προεδρικές εκλογές, ο Πούτιν θα εξασφάλιζε μόλις 47%, ποσοστό που θα τον υποχρέωνε σε έναν δεύτερο γύρο. Αυτή είναι μια επικίνδυνη κατάσταση για τη Ρωσία και τον κόσμο.

Ο Πούτιν κατέκτησε για πρώτη φορά την προεδρία το 2000 με την υπόσχεση να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο και να αποκαταστήσει τη Ρωσία στη θέση της παγκόσμιας δύναμης. Ευτυχώς για αυτόν, οι τιμές του πετρελαίου άρχισαν να εκτοξεύονται. Στο μεταξύ, ο ίδιος βάλθηκε να αναβιώσει τη Σοβιετική Ενωση, με διαφορετικό όνομα αλλά την ίδια βάση: την εναντίωση στην αμερικανική παγκόσμια ηγεσία και τον δυτικού τύπου εκδημοκρατισμό.

Εξαρχής ο Πούτιν χρησιμοποίησε τη λογοκρισία του Τύπου για να διασφαλίσει την εξουσία του, φροντίζοντας να χαιρετίζεται η οποιαδήποτε επιτυχία ως προσωπικό του επίτευγμα. Οι αποτυχίες, φυσικά, δεν ήταν ποτέ δικά του λάθη. Το 2007, λοιπόν, ενόσω η οικονομική ανάπτυξη επιβραδυνόταν και οι κοινωνικές ανισότητες αυξάνονταν, ο Πούτιν στην ομιλία του στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου καταδίκασε τις ΗΠΑ για την κυριαρχία τους στις παγκόσμιες υποθέσεις και υπονόησε πως η επέκταση του ΝΑΤΟ στη Βαλτική κινούνταν εναντίον της Ρωσίας.

Ξαφνικά, όλες οι δυσκολίες της Ρωσίας μπορούσαν να αποδοθούν σε έναν νέο ψυχρό πόλεμο, τον οποίο είχε υποτίθεται κηρύξει η Δύση.

Παρ’ όλα αυτά, μέχρι το 2013, η δημοτικότητα του Πούτιν είχε πια σπάσει αρνητικό ρεκόρ. Ο Πούτιν έβγαλε λοιπόν τα μεγάλα όπλα, πρώτα μεταφορικά και κατόπιν κυριολεκτικά. Το 2014, μετά την εντυπωσιακή παρουσία των ρώσων αθλητών στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι (με τη βοήθεια ενός τεράστιου συστήματος ντόπινγκ υπό την αιγίδα του κράτους), η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία και προσάρτησε την Κριμαία. Η δημοτικότητα του Πούτιν εκτοξεύτηκε στο 85%.

Ο Πούτιν είχε ακολουθήσει τη συμβουλή που αποδίδεται στον Βιάτσεσλαβ Κονσταντίνοβιτς φον Πλέχβε, επικεφαλής της αστυνομίας και κατόπιν υπουργό Εσωτερικών του τσάρου Νικόλαου Β’: «Για να αποφύγεις μια επανάσταση, χρειάζεσαι έναν μικρό νικηφόρο πόλεμο». Ομως παρότι ο μικρός νικηφόρος πόλεμος του Πούτιν ενίσχυσε τη θέση του και φίμωσε τη διαφωνία, οι μακροπρόθεσμες συνέπειες ήταν ιδιαίτερα σοβαρές, λόγω των σκληρών δυτικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν ως απάντηση στην προσάρτηση της Κριμαίας.

Το ρούβλι έχει χάσει τη μισή του αξία έναντι του δολαρίου, ο πληθωρισμός αυξάνεται, η αγοραστική δύναμη και το βιοτικό επίπεδο των ρωσικών νοικοκυριών έχουν πέσει. Στο τέλος του καλοκαιριού, η ρωσική κυβέρνηση αναγκάστηκε να αυξήσει την ηλικία συνταξιοδότησης – μια κίνηση που βρίσκει αντίθετο το 90% του πληθυσμού.

Αν όμως μας έχουν διδάξει κάτι τα 18 χρόνια του Πούτιν στην εξουσία, είναι πως η πτώση της δημοτικότητάς του δεν είναι καλό νέο για κανέναν. Οι Ρώσοι μπορεί να έχουν κουραστεί, ο Πούτιν όμως όχι. Και αν νιώσει πως η εξουσία του φθίνει, μπορεί να αποφασίσει σύντομα πως είναι καιρός για μία νέα νίκη εις βάρος άλλων.

O Τικόν Τζιάντκο είναι ρώσος αναλυτής και δημοσιογράφος στο ανεξάρτητο τηλεοπτικό δίκτυο RTV1