Το 2013, σε μια συνέντευξη Τύπου, ο Πάπας Φραγκίσκος είπε την περίφημη φράση «ποιος είμαι εγώ για να κρίνω τους ομοφυλόφιλους;». Μήπως θα έπρεπε και εμείς να μην κρίνουμε τόσο αυστηρά το παρελθόν των πολιτικών ηγετών μας;

Αυτή η ερώτηση είναι εξαιρετικά επίκαιρη. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου Μπόρις Τζόνσον έχουν δυο κοινά: είναι εθνικιστές και άπιστοι. Οι εξωσυζυγικές σχέσεις του Τραμπ είναι ευρέως γνωστές, παρά τις δωροδοκίες σε αντάλλαγμα για τη σιωπή των ερωτικών συντρόφων του. Αν και ο Τραμπ δεν είναι ο πρώτος αμερικανός πρόεδρος με μακρά ιστορία εξωσυζυγικών σχέσεων, ξεχωρίζει λόγω των χυδαίων σχολίων του για τις γυναίκες – συμπεριλαμβανομένης της περιβόητης φράσης «Πιάστε τες από το μ…».

Οσον αφορά τον Τζόνσον, λέγεται πως η γυναίκα του τον έδιωξε από το σπίτι επειδή είχε παράνομη σχέση. Αν και αυτή δεν είναι η πρώτη του απιστία, πολλοί αναρωτιούνται αν η τελευταία του περιπέτεια θα βλάψει τις πολιτικές φιλοδοξίες του.

Είναι όμως σωστό να κρίνουμε τους πολιτικούς ηγέτες με βάση τη σεξουαλική τους ζωή; Η άποψή μου είναι πως όχι. Φυσικά πράξεις όπως η σεξουαλική παρενόχληση και η σεξουαλική κακοποίηση πρέπει να επηρεάζουν τη γνώμη μας για έναν ηγέτη. Αλλά ενώ ο Τραμπ έχει αντιμετωπίσει τέτοιες κατηγορίες, ο Τζόνσον από την άλλη δεν έχει. Εντέλει δεν εκλέγουμε τους πολιτικούς επειδή θέλουμε να είναι φορείς της ηθικής. Κάποιος που έχει απατήσει τον σύντροφό του μπορεί να είναι καλός ηγέτης, ενώ ένας πιστός σύντροφος μπορεί να είναι κακός ηγέτης.

Εντούτοις υπάρχουν πολλά άλλα προβλήματα με την ηγεσία των δυο ανδρών. Για παράδειγμα, ο Τζόνσον δεν θεωρείται πολύ ικανός διπλωμάτης, πάντα προτιμάει ένα φτηνό αστείο από τη σοβαρή ενημέρωση και έφερε πολλές φορές τη χώρα του σε δύσκολη θέση με τις γκάφες του. Η συμπεριφορά του δεν άλλαξε μετά την παραίτησή του. Τον προηγούμενο μήνα δήλωσε πως οι γυναίκες με μπούρκα μοιάζουν με ληστές και γραμματοκιβώτια. Τέτοια σχόλια δεν ταιριάζουν σε έναν πολιτικό και το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς για τα ρατσιστικά και προκλητικά σχόλια του Τραμπ.

Οι αποτυχίες αυτών των δυο όμως είναι ακόμα μεγαλύτερες. Για να τις κατανοήσουμε δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε τους ευυπόληπτους ηγέτες που πέθαναν το καλοκαίρι: ο πρώην γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας και πρώην γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Πίτερ Κάρινγκτον και ο αμερικανός γερουσιαστής Τζον Μακέιν. Αυτοί οι ηγέτες ήταν τίμιοι και ειλικρινείς, δυο χαρακτηριστικά που είναι αλληλένδετα και που δεν φαίνεται να διαθέτουν ο Τραμπ ή ο Τζόνσον.

Κανείς δεν λέει πως οι πολιτικοί πρέπει να δίνουν πάντα ειλικρινείς απαντήσεις. Ομως άλλο να είναι κανείς φειδωλός με την αλήθεια και άλλο να είναι κατά συρροήν ψεύτης. Μια υγιής δημοκρατία χρειάζεται μια ειλικρινή ανταλλαγή ιδεών και απόψεων στο πλαίσιο ενός κοινού σεβασμού για την αλήθεια.

Ο Κρις Πάτεν είναι ο τελευταίος βρετανός κυβερνήτης του Χονγκ Κονγκ, πρώην επίτροπος της ΕΕ για τις εξωτερικές σχέσεις