Ανάμεσα στις παλιές επιβλητικές μονοκατοικίες του Χαλανδρίου, πολύ κοντά στον κόμβο των κεντρικών οδών Δουκίσσης Πλακεντίας, Αγίας Παρασκευής και Παπανικολή, στέκεται μια «Μπεμπέκα». Η νεοταβέρνα που λειτουργεί επί της οδού Διονύσου 16 έχει σίγουρα τύπο. Πέρα από το όνομα που μπορεί να δημιουργεί συνειρμούς, είναι διακοσμημένη με πινελιές παιδικότητας και νοσταλγίας, όπως οι καμβάδες με τις παιδικές ζωγραφιές και οι παλιές ραπτομηχανές που θα βρει κανείς στο εσωτερικό της. Στο δε εξωτερικό της, μια αυλή με πορτοκαλιές, βασιλικούς που φωτίζονται από φαναράκια που κρέμονται από τα κλαδιά τους, μπόλικο ρετρό χαρακτήρα κι έναν χτιστό φούρνο, οι καλοκαιρινές βραδιές ανοίγουν την όρεξη στους επισκέπτες.

Ως προς το μενού; Βγάζει σίγουρα μια μαμαδίστικη διάθεση με την απαραίτητη πάντα σταγόνα πειραματισμού. Αλλά είναι μικρό. Αρκετά μικρό για να χωράει όμως σαλάτες όπως αυτή με ξηρούς καρπούς, γραβιέρα και πορτοκάλι και ορεκτικά με ειδικότητα τα τηγανητά μπαστουνάκια κολοκυθιού με σος από γιαούρτι ή τους λουκουμάδες από κρεμμύδι. Τα κυρίως είναι συνήθως έκπληξη αφού αλλάζονται καθημερινά, δίνοντας άλλη διάσταση στον όρο «πιάτο ημέρας». Σταθερή αξία βέβαια είναι τα παϊδάκια κοτόπουλου, τα μπιφτεκάκια και τα μπριζολάκια. Αν τα βρείτε μπροστά σας, δοκιμάστε κάτι από κριθαρότο, γαριδομακαρονάδα ή κόκορα με χοντρό μακαρόνι, όλα φτιαγμένα με ελληνικές πρώτες ύλες. Πολλές από αυτές είναι παραγωγής του καταστήματος, όπως το παρθένο ελαιόλαδο και τα φρέσκα μυρωδικά που κόβονται από τον κήπο.

Από κρασί μην περιμένετε πολλές επιλογές. Χύμα μόνο αλλά τουλάχιστον έχει ονομασία προέλευσης από τους αμπελώνες Μάρκου. Οσο για την ώρα του γλυκού; Δεν πρόκειται να απογοητευτείτε! Σταρ είναι η πορτοκαλόπιτα με την τραγανή κρούστα και τη μαλακή γέμιση που ζεστή έρχεται σε μεγάλη νόστιμη αντίθεση με το κρύο παγωτό βανίλια που τη συνοδεύει. Αν ακόμα δεν χορτάσατε, πάρτε και μία μους λεμόνι με το χαρακτηριστικό μπισκοτάκι στη μέση να λειτουργεί και σαν κουτάλι για όσους θέλουν να δοκιμάσουν α λα παλαιά το γλυκό.