Τούτο το ερώτημα πλανιόταν για καιρό πάνω από το Κορωπί, σχεδόν σαν ψίθυρος. Και ήρθε ένα παιχνίδι Κυπέλλου με την Καβάλα για να δώσει μια απάντηση. Όχι οριστική, αλλά αρκετή για να ξανανοίξει τη συζήτηση.
Ο Βιθέντε Ταμπόρδα έδειξε σημάδια ποδοσφαιρικής ζωής στην επανεμφάνιση του σε ματς του Παναθηναϊκού. Ναι, δεν είναι ο παίκτης που θα σε κερδίσει με τα μέτρα ταχύτητας, ούτε εκείνος που θα «δαγκώσει» στην άμυνα. Είναι όμως αυτός που βλέπει το γήπεδο μισό δευτερόλεπτο νωρίτερα από τους άλλους. Οι κάθετες πάσες του ήταν κοφτερές σαν ξυράφι, με σκέψη και ποδοσφαιρική οξυδέρκεια, όχι με ένστικτο πανικού. Και, κυρίως, έδειξε πως έχει την αίσθηση του γκολ, αυτό το ένστικτο που δεν διδάσκεται.
Περισσότερο από όλα, ο Αργεντινός μεσοεπιθετικός απέδειξε ότι δεν είναι «καμένο χαρτί». Ότι ίσως δικαιούται περισσότερες ευκαιρίες, ειδικά σε μια ομάδα που δυσκολεύεται εμφανώς στη δημιουργία και ζητά συνεχώς από τον Μπακασέτα να σηκώνει όλο το βάρος της έμπνευσης. Ο Ταμπόρδα δεν θα λύσει όλα τα προβλήματα που έχει ο Παναθηναϊκός, αλλά θα μπορούσε να δώσει ανάσες, εναλλακτικές λύσεις, μια διαφορετική ανάγνωση του παιχνιδιού.
Βέβαια, αυτοί που τον βλέπουν καθημερινά στις προπονήσεις ξέρουν περισσότερα. Εκείνοι αξιολογούν, εκείνοι αποφασίζουν. Όμως το μήνυμα του αγώνα στην Καβάλα ήταν σαφές: ο Ταμπόρδα υπάρχει.
Ο Παναθηναϊκός, από την άλλη, έκανε τη δουλειά του. Πήρε την πρόκριση χωρίς αγγαρεία, αλλά πλήρωσε ένα τίμημα. Οι τραυματισμοί των Σφιντέρσκι και Πάντοβιτς έφεραν προβληματισμό. Για τον Πολωνό δεν υπάρχει έντονη ανησυχία, για τον Σέρβο όλα θα ξεκαθαρίσουν μετά τις εξετάσεις.
Ένα είναι βέβαιο: το «τριφύλλι» δεν αντέχει άλλες απώλειες και ιδιαίτερα πριν από το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, όπου θα αγωνιστεί όχι μόνο για τους βαθμούς, αλλά και για την επιστροφή του στη μεγάλη κουβέντα. Για τη δεύτερη θέση. Ίσως και για κάτι παραπάνω.
