Στις ταινίες του Ροζ Πάνθηρα με τον Πίτερ Σέλερς, ο αρχιεπιθεωρητής Τσαρλς Ντρέιφους μισεί θανάσιμα τον Κλουζό. Δεν μπορεί να δεχθεί πώς τόση ηλιθιότητα καταφέρνει και επιπλέει. Στο τέλος καταλήγει στο φρενοκομείο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά όποτε βλέπω τον Σωκράτη Φάμελλο του ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται στο μυαλό μου ο Ντρέιφους. Και είμαι απολύτως βέβαιος ότι ο Φάμελλος κάποιες ώρες της ημέρας κλειδώνεται στο γραφείο του. Τι κάνει εκεί; Διαλογισμό, ίσως. Και χαλαρωτική γιόγκα. Μπορεί και να κλαίει σκίζοντας το πουκάμισο, χτυπώντας με δύναμη το στήθος του. Δεν έχει άδικο. Εκεί που πάει να δημιουργηθεί ένα σταθερό περιβάλλον πίεσης για το θέμα των Τεμπών, το κόμμα επιστρέφει στη Μαρέβα. Και όχι μόνο αυτό.

Είναι ο Ανδρουλάκης που πάει στον Αρειο Πάγο και καταθέτει αναφορά για το μοντάρισμα των συνομιλιών. Τους έφαγε την μπουκιά πριν καν ανοίξουν το στόμα τους. Αλλά και νωρίτερα, μια χαρά πριόνισαν το κλαδί στο οποίο κάθονται. «Εσκασε» το θέμα με τη μονταζιέρα και αντί να κινηθούν άμεσα σε θεσμικό επίπεδο, βγήκε εξοδούχος ο πρόεδρος και ζητούσε εκλογές με διεθνείς παρατηρητές, δίνοντας 24ωρη προθεσμία. Θέμα το οποίο δεν λέει να εγκαταλείψει, διατυπώνοντας αμφισβητήσεις για το αδιάβλητο της διαδικασίας.

Ματαίως ο Φάμελλος προσπαθεί να κρατήσει την κουβέντα εστιασμένη στο σωστό σημείο. Και εκτός των άλλων, κάθισαν στον ΣΥΡΙΖΑ (λάθος, στο πόδι ήταν) και έγραψαν ένα κατηγορητήριο για τον Καραμανλή που δεν καταλαμβάνει ούτε δύο σελίδες Α4. Δηλαδή δεν έχουν ένα δικηγόρο να τους κάνει τη δουλειά; Ασφαλώς δεν κατέθεσαν πρόταση για προανακριτική. Αυτό είναι πολύ νορμάλ για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν τα σηκώνουν κάτι τέτοιο. Εκαναν επίδοση του κατηγορητηρίου στη Νέα Δημοκρατία.

Δεν ξέρω αν αυτό θέλει ο πρόεδρος, αλλά η εικόνα του κόμματος παραπέμπει σε παιδική χαρά, με τα στελέχη να ανοίγουν μέτωπα της επιλογής τους και πολλές ευκαιρίες σοβαρής αντιπολίτευσης να σπαταλώνται σε κοινές ανοησίες. Ναι, είναι το DNA τους που δεν επιτρέπει κάτι άλλο. Σύμφωνοι. Ας παίξουν, λοιπόν, σε ένα γήπεδο που ξέρουν. Κάθε μέρα διαμαρτυρία και απαίτηση προκειμένου να μάθουμε τι έγινε με τη μονταζιέρα. Εν ανάγκη ας φέρουν πίσω και τον Μιχελογιαννάκη για απεργία πείνας.