Είναι, δυστυχώς, κουραστικό να χρειάζεται να συγκρουόμαστε συνεχώς πάνω σε κείμενα που επί της ουσίας είναι κατανοητά αρκεί κανείς να κάνει τον κόπο να τα διαβάσει ολόκληρα. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι η έκθεση της Κομισιόν για το κράτος δικαίου, την οποία η κυβέρνηση παρουσιάζει περίπου ως εγκωμιαστική ενώ καταγράφει σοβαρότατες παρατηρήσεις σχετιζόμενες με τις υποκλοπές και τις παρακολουθήσεις, την ελευθερία των δημοσιογράφων και τη λειτουργία της δικαιοσύνης.

Η νεα έκθεση που μας απασχολεί, ωστόσο, είναι ο Δείκτης Δημοκρατίας του Intelligence Unit του Economist. Που έχει συγκεκριμένη μεθοδολογία και μετράει την εκλογική διαδικασία, την κυβερνητική λειτουργία, την πολιτική συμμετοχή, την πολιτική κουλτούρα και τις πολιτικές ελευθερίες.

Συνηθίζουμε, όμως, να βλέπουμε το συνολικό σκορ κι όχι σε ποια σημεία βελτιώθηκε η βαθμολογία. Ας δούμε, λοιπόν, ακριβώς τι λέει ο ίδιος ο Economist:

«Η βαθμολογία της Ελλάδας βελτιώθηκε από 7,97 το 2022 σε 8,14 το 2023, χάρη στις μέτριες βελτιώσεις στις κατηγορίες της πολιτικής συμμετοχής και των πολιτικών ελευθεριών».

Οπως εξηγεί, η Ελλάδα είχε ενταχθεί στην κατηγορία των «ατελών δημοκρατιών» από το 2010, όταν η κρίση χρέους οδήγησε «σε παρατεταμένη πολιτική και οικονομική κρίση και κοινωνικό τραύμα». Αναφέρει την εκλογή της ΝΔ το 2019 ως βήμα που «οδήγησε σε οικονομική ανάκαμψη και σταδιακή βελτίωση των επιπέδων εμπιστοσύνης του κοινού στην κυβέρνηση».

Ο ίδιος ο Economist εξηγεί επίσης ότι αξιολόγησε τις ελεύθερες βουλευτικές εκλογές και περιφερειακές εκλογές (ποτέ δεν τέθηκε θέμα τέτοιο στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, αυτονοήτως), τη διευκόλυνση της ψήφου για τη διασπορά, τις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ και τις ελεύθερες διαδηλώσεις, με συγκεκριμένη αναφορά στα συλλαλητήρια μετά το δυστύχημα των Τεμπών.

Δεν λέει, όμως, μόνο αυτά. «Η Ελλάδα συνεχίζει να μειονεκτεί στον δείκτη ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης. Εχει ελευθερία έκφρασης και ισχυρά, ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης που αντιπροσωπεύουν ποικιλία απόψεων. Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι δημοσιογράφοι δεν είναι εντελώς ελεύθεροι να ερευνήσουν ορισμένα θέματα και ενδέχεται να αντιμετωπίσουν ποινικές κυρώσεις εάν κριθούν ένοχοι με τους νόμους περί δυσφήμησης ή συκοφαντίας. Υπάρχει επίσης λογοκρισία σε θέματα που σχετίζονται με την αστυνομία, τον στρατό και την εκκλησία και οι δημοσιογράφοι έχουν μερικές φορές αντιμετωπίσει παρενόχληση, απειλές και βία από μη κρατικούς παράγοντες και την αστυνομία».

Κατόπιν αυτών, τι ακριβώς πανηγυρίζουμε;