Οι καλλιτεχνικές φιλίες αφήνουν πίσω τους ίχνη. Συνήθως ξεκινάνε με τη συνάντηση ενός έργου. Αν κάτι σε αυτό μας συγκινήσει, μας προκαλέσει να βγούμε από την ασφάλεια του γνώριμου περίγυρου, ξυπνήσει την περιέργειά μας, μετά θέλουμε να γνωρίσουμε τον ή τη  δημιουργό του. Από αυτήν την τελετουργία της παρατήρησης του έργου ξεκινά το τελετουργικό  μιας φιλίας η οποία ενώ ξεκινά ιδιωτική αποκτά δημόσιο ενδιαφέρον. Αυτή είναι η διαδρομή που ακολουθεί τις τελευταίες εβδομάδες η εικαστικός Μαρία Παπαδημητρίου σε έναν πρώην βιομηχανικό χώρο στην Ελευσίνα, καλώντας τους φίλους της να τελέσουν ένα από τα Μυστήρια της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Εχει αριθμό 112 και τίτλο «Περί Φιλίας».

Φίλοι της είναι άνθρωποι της τέχνης, κάτοικοι της Ελευσίνας, περσόνες με καλτ στοιχεία στην ταυτότητά τους. Η καλλιτέχνις τούς υποδέχεται στον χώρο, διαμορφωμένο σε ανοιχτό καλλιτεχνικό εργαστήριο, συζητά, συστήνει όλους μεταξύ τους και αφήνει τη ροή των πραγμάτων να εξελιχθεί σε μία πράξη συναισθηματικής συνεισφοράς. Αυτό άλλωστε δεν εμπεριέχεται στη φιλία;

Στην αρχή ήταν ο Μίλτος Μανέτας που ανέδειξε την τέχνη σε μια σειρά εμμονές και παράδοξα. Μετά εμφανίστηκε το κλαρίνο του Γιώργου Μάγκα και η φωνή της συντρόφου του Τζούλης Τζινιέρη, που βρήκαν τρόπο να αναστατώσουν τους παρευρισκόμενους αναζητώντας λύτρωση στον χορό. Ηρθε και ο Νίκος Τρανός με σπουδαστές της Καλών Τεχνών για μία γνωριμία με τη γλυπτική. Από κοντά και η ομάδα «Ελευσόμενες» που ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας από την καλλιτέχνιδα και πέντε ελευσίνιες γυναίκες φίλες, να υφαίνουν, να ράβουν, να δοκιμάζουν τον πηλό. Το Σάββατο ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης συνεχίζει με ταινία και συζήτηση πώς κινηματογραφεί το είναι για να περιγράψει την ύπαρξη.

Σε αυτήν την πυκνότητα της ποικιλίας των φίλων βασίζει η Μαρία Παπαδημητρίου το έργο της στην Ελευσίνα. Εργο μυστηριακό και ανθρώπινο, που διαμορφώνεται καθημερινά με τη συμμετοχή όλων μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου. Σε αυτήν τη φιλία αναζητούμε το άλλο άτομο και  όχι τον εαυτό μας. Αλλά αυτή τη φορά, ελπίζουμε να βρούμε στον άλλον μια εγγύηση της πραγματικότητας.