Αν και δεν δημοσιεύω καταγγελίες, και μάλιστα του χαρακτήρα που θα αναφέρω εν συνεχεία, πρέπει να το κάνω, διότι η καταγγέλλουσα συμπολίτης μας βρίσκεται προ αδιεξόδου. Καθότι έπεσε θύμα κλοπής και για έναν μήνα και πλέον, λογικά για τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες, λοιπές δομές της πολιτείας… δεν υπάρχει. Την έκαναν… «αόρατη»!

Η συμπολίτης μας λοιπόν είχε την έμπνευση ή και το «καθήκον» ως ακτιβίστρια αυτής της χώρας να διέλθει ή να μετάσχει, άγνωστο σε εμένα, αλλά δεν έχει και τόση σημασία, στη διαδήλωση της 1ης Φεβρουαρίου – ήτοι το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο κατά του νόμου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Γωνία Σταδίου και Πεσμαζόγλου αντελήφθη τι της είχε συμβεί. «Αλαφροχέρης» ο οποίος μάλλον μετείχε της διαδήλωσης, υποδυόμενος και αυτός τον διαμαρτυρόμενο για τη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης, της «τσίμπησε» ή καλύτερα της «απαλλοτρίωσε» το πορτοφόλι. Και εκείνος μεν έβγαλε το «μεροκάματο», διότι στο πορτοφόλι υπήρχαν κάτι ψιλά, εκείνη όμως απώλεσε ταυτότητα, δίπλωμα, κάτι χρήσιμα έγγραφα και πιστωτικές κάρτες. Για τις κάρτες έκανε αυτό που πρέπει να κάνουν όλοι σε ανάλογες περιπτώσεις – τις ακύρωσε. Για την ταυτότητα απευθύνθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Κυψέλης για δήλωση κλοπής και αίτημα επανέκδοσης. Της είπαν, περάστε σε έναν μήνα. «Μέχρι τότε», μου δήλωσε απογοητευμένη, «δεν υπάρχω ως έλληνας πολίτης». 5 Μαρτίου είναι το ραντεβού της, έχει και ένα δεκαήμερο μέχρι να εκδοθεί η καινούργια ταυτότητα, η γυναίκα έχει τρελαθεί. Ψυχραιμία, θα συστήσω, και καλού – κακού, αν έχει σκοπό αύριο να περάσει πάλι από τα Προπύλαια, ας το κάνει χωρίς πορτοφόλι στην τσάντα…

(Τα στοιχεία της κυρίας, στη διάθεση παντός ενδιαφερομένου…)

Οι μέλισσες της Βουλής

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ο Πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας ονειρεύεται, ως απόμαχος της πολιτικής και της ζωής, να αναζητήσει ενδιαφέρον στη μελισσοκομία, να γίνει ένας μελισσοκόμος, ένας… beekeeper, όπως θα λέγαμε και στην εύανδρο Ηπειρο, την πατρίδα μας. Ούτε αν τον θέλγει η ιστορία του Θ. Αγγελόπουλου, που έδωσε στον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι την ευκαιρία να υποδυθεί έναν από τους ωραιότερους ρόλους της καριέρας του στην ομώνυμη ταινία του 1986. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι πρόσφατα, με πρωτοβουλία του Κ. Τασούλα, η Βουλή έλαβε την πιο… γλυκιά και… εύοσμη απόφασή της: να αγοράσει με δικά της έξοδα 1.200 κυψέλες και να τις παραδώσει στην Ομοσπονδία των μελισσοκόμων της χώρας, ώστε εκείνη με τη σειρά της να τις διανείμει σε μέλη της στη Θεσσαλία που πλήγηκαν ανεπανόρθωτα από τις καταστροφικές πλημμύρες του περασμένου Σεπτεμβρίου.

Ευκαιρίας δοθείσης, να αναφέρω – και να αναδείξω, εννοείται – ότι η πανελλήνια Ομοσπονδία των μελισσοκόμων έχει απευθύνει έκκληση στους πλούσιους αυτής της χώρας να συμβάλουν στην αποκατάσταση της μελισσοκομίας της Θεσσαλίας, δωρίζοντας κυψέλες στους παραγωγούς. Και να προσθέσω κάτι που μας αφορά όλους και δεν απαιτούνται ιδιαίτερες περιβαλλοντικές γνώσεις για να το καταλάβει κανείς: χωρίς τις μέλισσες κινδυνεύει σοβαρά ο πλανήτης. Θα πέσει πείνα!

Ιερή απουσία

Παπαχρήστος ονομάζομαι, από… παπαδοσόι, αποδεδειγμένα, προέρχομαι, νομίζω ότι μπορώ να πω και μια κουβέντα παραπάνω για το τεράστιο θέμα της μη κλήσης της Ιεραρχίας μαζί με τους φορείς που θα τοποθετηθούν επί του νομοσχεδίου του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Εν πρώτοις, καλώς δεν εκλήθη η Εκκλησία σε αυτή τη διαδικασία που είναι προπαρασκευαστική της νομοθετικής ρύθμισης. Τι δουλειά έχει η Ιεραρχία σε αυτό; Πρόκειται να προσθέσει κάτι η παρουσία της στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, η οποία επεξεργάζεται νομοθετικά το νομοσχέδιο; Οχι. Θα γίνουν σοφότεροι ίσως οι βουλευτές ακούγοντας τους «Αγίους» να αγορεύουν κατά του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών; Ούτε. Η Ιερά Σύνοδος τοποθετήθηκε διεξοδικά επί του θέματος, εξέδωσε σκληρή ανακοίνωση, καταδικαστική της κυβερνητικής πρωτοβουλίας, και επιπλέον έστειλε προσωπική επιστολή και στους 300 βουλευτές του κοινοβουλίου με τις θέσεις της Εκκλησίας. Τι άλλο θα προσέφερε η φυσική τους παρουσία στην επιτροπή; Μόνο το απαραίτητο σόου, με τον κάθε «Αγιο» που θα μετείχε της αντιπροσωπείας να υποδύεται τον… Παπαφλέσσα και τον… Αθανάσιο Διάκο.

Αλλο τίποτε δεν βλέπω. Κατά συνέπεια, περίττευε και περίσσευε η συμμετοχή της Εκκλησίας στη συζήτηση για τις διατάξεις του νομοσχεδίου. Το θέμα που έχει προκαλέσει τόσες αντιδράσεις δεν θέλει κι άλλο λάδι στη φωτιά. Νομίζω.

Κινέτα όπως… Αίγινα

Μου φαίνεται ότι χτυπήσαμε φλέβα (όχι… νερού!) με την υπόθεση του σαμποτάζ στον αγωγό ύδρευσης της Αίγινας, που προφανέστατα είναι έργο του κυκλώματος που θησαυρίζει από τη μεταφορά νερού. Υπάρχουν και αλλού αντίστοιχα κυκλώματα. Σε μια περίπτωση, ας πούμε, που μου ανέφερε χθες φίλος αναγνώστης, το κύκλωμα στην περιοχή του δεν χρειάστηκε να βάλει εκρηκτικά να ανατινάξει κανένα αγωγό, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει αγωγός. Τον «ανατινάζουν», δεκαετίες τώρα, πολιτικοί παράγοντες που δρουν στη Δυτική Αττική και προστατεύουν το κύκλωμα που εμπορεύεται το νερό στη συγκεκριμένη περιοχή. Ο φίλος αναφέρεται στην Κινέτα, μια ωραία παραλιακή περιοχή, περίπου 50 χιλιόμετρα από την Αθήνα, οι κάτοικοι της οποίας, μόνιμοι και παραθεριστές, παλεύουν εδώ και 40-50 χρόνια να υδροδοτηθεί η περιοχή, αλλά, όπως μου είπε, «η υδροδότηση δεν προχωράει προς όφελος των βυτιοφόρων από τα Μέγαρα, όπως επίσης και προς όφελος των εταιρειών παραγωγής και εμφιάλωσης νερού»!

Χαρδαλιάς ακούει; Αν ακούει, ας ρίξει μια ματιά στο πρόβλημα. Δίκιο έχουν οι άνθρωποι. Αλλωστε η Κινέτα πλέον, με το ξεχείλωμα της πρωτεύουσας, θεωρείται «προάστιο» των Αθηνών…

Το think tank του ΣΥΡΙΖΑ

Ανακοινώθηκε χθες το think tank του Τομέα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, ένα από τα 29 που δημιούργησε η ομάδα περί τον αρχηγό Στέφανο, και είναι αυτοί που έχουν επωμιστεί – μετά την ανάθεση από τον ίδιο – το έργο της συγκρότησης του κόμματος για να επανέλθει στην εξουσία. Διαβάζω βιογραφικά, αλλά και ιδιότητες. Δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους, σπεύδω εξαρχής να το εξηγήσω για να μην παρεξηγηθώ. Αλλά βαριά βιογραφικά δεν τα λες αυτά. Ούτε δείχνουν πως η επιλογή έγινε ύστερα από βασανιστική διαδικασία, διότι υπήρξε συνωστισμός – τα 3.000 βιογραφικά που μας έλεγε ο πρόεδρος Κασσελάκης. Αντιθέτως, ο κατάλογος δείχνει πως βάλαμε στην επιτροπή όσους εκδήλωσαν ενδιαφέρον.

Στην επιτροπή, think tank ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, μετέχουν: ένας ομότιμος (ομότιμος, όχι τακτικός) καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης και της Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, μια κλινική ψυχολόγος, ένας αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ένας καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, εξειδικευμένος (κατά το βιογραφικό του) «στο βιολοντσέλο και στη βιόλα ντα γκάμπα», ένας αναπληρωτής καθηγητής στην Οδοντιατρική του ΑΠΘ, ένας δεύτερος ομότιμος (όχι τακτικός, είπαμε) καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, πρώην σύμβουλος του δημάρχου Κορίνθου, και τέλος η κυρία Δανάη Βουκελάτου.

Περί του βιογραφικού όμως της κυρίας Βουκελάτου λέω να αναφερθώ μια άλλη φορά, γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ του Πολάκη σημασία έχουν οι εντυπώσεις, όχι η ουσία. Κι επειδή εκείνος ξέρει καλά τι εννοώ, ας ρίξει μια ματιά στα βιογραφικά των μελών του think tank Παιδείας κι ας τολμήσει να επανέλθει ξανά, με αντικείμενο αυτό το θέμα.