Υπάρχει ένα μικρό πλήθος ανθρώπων που συναντάται σε χώρους συνεδρίων, παρουσιάσεις βιβλίων και εκδηλώσεις επιστημονικού περιεχομένου με πολιτικό πρόσημο. Είναι αυτοί που γεμίζουν τις αίθουσες στα εξαιρετικά συνέδρια του «Κύκλου», υπό την επιμέλεια του Ευάγγελου Βενιζέλου. Εκείνοι που σπεύδουν να τιμήσουν με την παρουσία και το χειροκρότημα τους τον Κώστα Σημίτη. Και συνάμα ενθουσιάζονται όταν η Αννα Διαμαντοπούλου διαπιστώνει ότι υπάρχει χώρος για ένα νέο πολιτικό σχήμα και η ίδια είναι πρόθυμη να συμμετάσχει. (Ο δε Βενιζέλος λέει απλώς «δώσαμε, δώσαμε», όπως απαντούσαν κάποτε όταν ο έρανος χτυπούσε την πόρτα). Είναι εκείνοι που κατά την περιπέτεια της κρίσης αισθάνθηκαν πολιτικά ανέστιοι, τους τρόμαξε ο ΣΥΡΙΖΑ και συσπειρώθηκαν στο «Μένουμε Ευρώπη». Κάποιοι πέρασαν από το «Ποτάμι» και απογοητεύτηκαν, έβαλαν το δάχτυλο στα νερά του ΠΑΣΟΚ και τα βρήκαν κρύα και αναζήτησαν στέγη στον Μητσοτάκη – όχι ακριβώς στη Νέα Δημοκρατία.

Ναι, δεν αποκλείεται αυτό που περιγράφω τώρα να μην είναι ακριβώς πολιτικός χώρος με εύρος και αντίκρυσμα στην κοινωνία, αλλά μία μεγάλη παρέα επιδραστικών ανθρώπων που γνωρίστηκαν στο «Μένουμε Ευρώπη», έδωσαν φωνή στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρεύμα και πρόσθεσαν ψηφίδες στο φιλελεύθερο προφίλ του Μητσοτάκη.

Αναρωτιέμαι, λοιπόν, αν όλοι αυτοί θα μπορούσαν να συγκροτήσουν ένα σχήμα, όπως πρότεινε η Διαμαντοπούλου, ή απλώς αποτελούν μία παρέα που περιφέρει τον προβληματισμό της από αίθουσα εις αίθουσα. Μία εκλεκτή συντροφιά με πανεπιστημιακούς, μέλη Ανεξάρτητων Αρχών, ανθρώπους που προσδιορίζονται ως φιλελεύθεροι κεντρώοι, οι οποίοι πλέον έχουν τα θέματά τους με τον Μητσοτάκη, αλλά κάτι δεν τους στέκεται καλά στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη. Και αυτό βέβαια είναι περισσότερο πρόβλημα του Ανδρουλάκη και λιγότερο του Μητσοτάκη. Διότι ο Μητσοτάκης τους προσφέρει μία λύση διακυβέρνησης. Ας είναι και αναγκαστική, η κάλπη δεν αναγνωρίζει προθέσεις.

Ομως ο Ανδρουλάκης; Αλήθεια, για ποιο λόγο η εκδήλωση για τον Σημίτη ή, για παράδειγμα, τα συνέδρια του Βενιζέλου δεν βάφονται, έστω διακριτικά, με τα χρώματα του ΠΑΣΟΚ; Tι είναι αυτό που φταίει; Αν το βρουν, μπορεί και να το διορθώσουν. Εκτός και αν το ξέρουν και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.