Διάβασα μια ωραία δήλωση του προπονητή μπάσκετ του Ολυμπιακού Γιώργου Μπαρτζώκα – δήλωση που έκανε πριν από το τελευταίο ματς της ομάδας του στην Ευρωλίγκα. «Το μυαλό πάντα θέλει να τεμπελιάσει. Οταν βρίσκει την ευκαιρία το κάνει» είπε ο Μπαρτζώκας και έχει τεράστιο δίκιο. Το μυαλό έχει μια τεράστια ροπή προς την τεμπελιά κι όταν μια σεζόν είναι τεράστια είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν και καταστάσεις τεμπελιάς που μπορεί να πληρωθούν ακριβά. Ισχύει όχι μόνο για κάθε σεζόν μιας ομάδας, αλλά και για την προεκλογική περίοδο. Οσο πιο μεγάλη είναι, τόσο πιθανότερο είναι το ατύχημα λόγω τεμπελιάς του μυαλού. Η προεκλογική περίοδος που ξεκίνησε είναι τεράστια και θα είναι κοπιαστική. Κι όχι για τεμπέληδες…

Ανάγκη

Εγραφα χθες για τα αποτελέσματα στον όμιλο της Εθνικής μας στα προκριματικά του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2024 και το πόσο μεγάλη ανάγκη έχει η Εθνική μας από νίκες ώστε να διορθώσει τη βαθμολογική θέση της στην κατάταξη της FIFA και να ελπίζει σε ευκολότερες κληρώσεις προσεχώς. Αυτό που δεν έγραψα είναι ότι σε πιάνει πραγματικά κατάθλιψη όταν κοιτάζεις τι αποτελέσματα κάνουν οι ομάδες που σε προηγούμενες διοργανώσεις η Εθνική μας δεν μπορούσε να κερδίσει με αποτέλεσμα, τον καιρό που είχε ομοσπονδιακούς προπονητές πρώτα τον Αγγελο Αναστασιάδη και στη συνέχεια τον Τζον φαν ‘τ Σιπ, να κατρακυλήσει στη σχετική κατάταξη. Την Τρίτη το βράδυ το Κόσοβο, το οποίο η Εθνική μας δεν μπορούσε να κερδίσει τη διετία 2019-2021, έφερε ισοπαλία με την Ανδόρα, που είναι ζήτημα να έχει είκοσι πέντε πραγματικούς ποδοσφαιριστές. Τα επισημαίνω αυτά γιατί δεν πρέπει να τα ξεχνάμε.

Τουρκία

Η κακή είδηση από το μέτωπο των προκριματικών ωστόσο ήταν την Τρίτη το βράδυ η ήττα της Τουρκίας από την Κροατία και μάλιστα εντός έδρας. Οι Τούρκοι είναι πιθανοί αντίπαλοι της Εθνικής μας στα μπαράζ – αν δεν προκριθούν διά μέσου του ομίλου. Ξεκίνησαν με εκτός έδρας νίκη στην Αρμενία, αλλά έχασαν την Τρίτη από τους Κροάτες με 0-2, μολονότι μάλιστα στο πρώτο ημίχρονο είχαν και καλή απόδοση. Στο πλαίσιο της πρόσφατης αναθέρμανσης της ελληνοτουρκικής φιλίας πρέπει να είμαστε μαζί τους. Κυρίως γιατί αν τους βρούμε στα μπαράζ θα είναι κακός μπελάς…

Τεντόγλου

Μιλώντας για τους Τούρκους, ομολογώ πως μου σηκώθηκε η τρίχα διαβάζοντας την επιστολή που έστειλε στον έλληνα πρωταθλητή Μίλτο Τεντόγλου ο πρόεδρος της ομοσπονδίας στίβου της Τουρκίας Σιντιμάρ για να τον ευχαριστήσει για τα χρήματα που συγκέντρωσε για τους τούρκους σεισμοπαθείς χάρη στη δημοπρασία που οργάνωσε για τα περίφημα παπούτσια που στάθηκαν αιτία να ακυρωθεί μια επίδοσή του σε ένα μίτινγκ, το οποίο και κέρδισε. «Θα ήθελα να σε προσκαλέσω στην Τουρκία, «το δεύτερο σπίτι σου», προκειμένου να επισκεφτούμε μαζί τα θύματα των σεισμών, το συντομότερο δυνατόν και όταν το πρόγραμμά σου το επιτρέψει. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την αυτοθυσία σου και ο τουρκικός λαός θα προσεύχεται πάντοτε για την επιτυχημένη πορεία σου» αναφέρει και εύχεται στον έλληνα πρωταθλητή «κάθε επιτυχία» στο υπόλοιπο της καριέρας του. Πιστεύω πως ούτε ο Τεντόγλου δεν περίμενε τόσο καλά λόγια!

Φανέλα

Επί τη ευκαιρία πρέπει να πω ότι ακόμα και στους καιρούς των ασταμάτητων απειλών του Ερντογάν και της διαρκούς έντασης με τους γείτονες δεν υπήρξε έλληνας αθλητής που να έχει παράπονο από το τουρκικό κοινό! Οποιος έχει πάει στην Τουρκία για να παίξει ποδόσφαιρο ή μπάσκετ έχει να το λέει: οι Τούρκοι, αν προσφέρεις στην ομάδα, σε κάνουν να αισθάνεσαι υπέροχα. Γι’ αυτό, καλό είναι να μη γίνει αυτό το μπαράζ Ελλάδα – Τουρκία. Τόσα και τόσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στην Εθνική μας. Δεν χρειάζεται κι αυτό. Η ιδέα ότι θα εμπλέκεται στη διοργάνωσή του η ΕΠΟ με τρομάζει: οι άνθρωποι δεν μπορούν να διαλέξουν μια φανέλα της Εθνικής που να μην προκαλέσει αντιδράσεις, σκεφτείτε να πρέπει να φιλοξενήσουν και Τούρκους κ.λπ.

Αγωνία

Κι επειδή διαβάζω μέρες τώρα διάφορα για την ανάγκη σεβασμού των δημοσιογράφων, της δουλειάς τους κ.λπ. κ.λπ. θα ‘θελα να επισημάνω ότι πέρασαν τρεις ολόκληρες μέρες μετά το τέλος της περίφημης συνάντησης του αρχιδιαιτητή Μπένετ με τους παράγοντες των ομάδων που παίρνουν μέρος στα playoffs και η ομοσπονδία ακόμα να μας ενημερώσει για το τι έγινε, τι υποστήριξαν οι παρευρισκόμενοι, τι υποσχέσεις δόθηκαν κ.λπ. Τόσο πολύ σεβασμός υπάρχει για τους δημοσιογράφους, που το μόνο που υπήρξε για μια συνάντηση, για την οποία γράφονται του κόσμου οι υπερβολές, είναι μια δήλωση του προέδρου Τάκη Μπαλτάκου που μας καθησυχάζει πως στο τέλος θα κερδίσει! Ποιον θα κερδίσει και τι θα κερδίσει δεν μας λέει, ούτε μας εξηγεί ποιος είναι ο αντίπαλος. Εκτός αν εννοεί πως θα κερδίσει το πρωτάθλημα κάποια ομάδα για την οποία «δουλεύει». Οπότε ας μας πει ποια, να μην έχουμε και αγωνία.

Κρίμα

Η αισιοδοξία του Μπαλτάκου για μια προσωπική νίκη (εντελώς ακατανόητη, αλλά για τον πρόεδρο της ΕΠΟ μιλάμε…) δείχνει πάντως πως έχει σκοπό να μείνει στην ομοσπονδία: το υπογραμμίζω διότι μέχρι πρόσφατα κυκλοφορούσε ότι ψάχνει κόμμα να πολιτευτεί διότι βαρέθηκε να τον καπελώνουν όσοι κατά τα άλλα τον στηρίζουν – φαίνεται ότι δεν βρήκε. Δεν είναι κι απλό να βρεθεί κόμμα για τον Μπαλτάκο. Για ψηφοφόρους δεν μιλάω καν – μόνο στις εκλογές της ΕΠΟ θα μπορούσε να βρει. Γενικά πάντως δεν βλέπω, για την ώρα, να βρίσκουν θέση σε ψηφοδέλτια πολλοί άνθρωποι του ποδοσφαίρου μας. Κυκλοφορούσε π.χ. για εβδομάδες ότι θα είναι υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη ο Μάκης Γκαγκάτσης, αλλά φαίνεται πως ούτε αυτό θα το δούμε. Θα είναι υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ στη Ζάκυνθο ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού Σταύρος Κοντονής. Αλλά δεν θα κατεβεί με τον ΣΥΡΙΖΑ στον Νότιο Τομέα της Αθήνας, όπως την προηγούμενη φορά, ο επίσης πρώην υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης. Θυμίζω ότι κανείς από τους δύο δεν είχε εκλεγεί. Δυο μέρες έκλαιγα.

Θυσία

Ο Βασιλειάδης είναι αναπληρωτής γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ και το κόμμα τον χρειάζεται – οπότε θα κάνει μια θυσία. Για μας πάντως, τους ορκισμένους υποστηρικτές του και νοσταλγούς της θητείας του, αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει, θα τα έχει καταφέρει χάρη σε αυτόν. Τέλος, μια κι έπιασα τους υφυπουργούς Αθλητισμού, θα έχει μεγάλη πλάκα να τα καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής ο Λευτέρης Αυγενάκης. Ολόκληροι δημοσιογραφικοί στρατοί έχουν επενδύσει στη μη εκλογή του. Νομίζω πως στο τέλος θα καταλάβουν ότι του έκαναν την καλύτερη διαφήμιση…