Γιατί o Aλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε ειδικά τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Ισίδωρο Ντογιάκο για τις παρακολουθήσεις; Και τι κρύβει η «θεσμική» του χειρονομία με την αποστροφή του «Θέλω να ελπίζω -και ελπίζω- ότι σε αυτή τη χώρα οι θεσμοί της Δημοκρατίας λειτουργούν ακόμα. Θέλω κλείνοντας να εκφράσω την εμπιστοσύνη μου στο θεσμό της Ελληνικής Δικαιοσύνης»;

Μια πρώτη ανάγνωση θα έλεγε πως το ανώτερο θεσμικά που θα μπορούσε να επιλέξει να κάνει είναι καταρχάς η συνάντησή του με την Πρόεδρο κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Διαβάστε επίσης: Ενστάσεις και κριτική από φορείς για το νομοσχέδιο για τις υποκλοπές

Θα αναδείκνυε το θέμα των υποκλοπών σε ανώτατο πολιτειακό επίπεδο και θα διαμόρφωνε και μια εικόνα επιπροσθέτως για τον εαυτό του, εμπιστοσύνης στην Γ’ Ελληνική Δημοκρατία. Μέρος της εξάλλου είναι και ο πολιτικός του χώρος- στο ανώτατο επίπεδο. Δεν έπραξε όμως έτσι. Αντίθετα πήγε στον Άρειο Πάγο, είχε μια μακρά συνάντηση 45 λεπτών με τον κ. Ντογιάκο και μάλιστα στην αιχμή του ήταν η διαλεύκανση της υπόθεσης.

Κι αυτή βέβαια η συνάντηση έχει την δική της θεσμική βαρύτητα. Και για πολλούς δεν έχει αντίστιξη με άλλες επιλογές. Το αντίθετο. Εδώ τα βέλη του είναι προς την εισαγγελέα της ΕΥΠ κα Βασιλική Βλάχου. «Και όλοι γνωρίζουμε πού βρίσκονται τα στοιχεία και οι αποδείξεις.

Πολιτική στόχευση

Εκεί όπου με βάση τον νόμο υποχρεούνται να τηρούνται αρχεία των διατάξεων και των εντολών παρακολούθησης από την ΕΥΠ και βεβαίως σε αυτούς που υπέγραφαν τις διατάξεις και τις εντολές της παρακολούθησης», είπε ο Τσίπρας. Η στόχευσή του είναι πολιτική προς την κυβέρνηση. Μα και την οριοθετεί εκ νέου ενόψει της σύγκρουσης της Πέμπτης στην Βουλή για το νομοσχέδιο που αφορά την αναδιάρθρωση της ΕΥΠ. Και προφανώς η όλη επιλογή ανακινεί μια άτυπη συζήτηση για το πού βρίσκονται οι σχέσεις ή διαθέσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε σχέση με την Πρόεδρο.

Πόσο σύμφωνα με εκείνους έχει σταθεί στο ύψος των «περιστάσεων» στο πεδίο της επικαιρότητας. Ας μην ξεχνούμε την έμμεση βολή του Τσίπρα προς το Προεδρικό Μέγαρο στην φετινή ΔΕΘ με την εξής τότε διατύπωση πάντα για το θέμα των υποκλοπών: «Εγώ δεν έχω να θέσω κάτι στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τα θέτει η ίδια η ζωή. Τι θα θέσω λοιπόν; Αυτό που περιμένω είναι μια σαφή δημόσια τοποθέτηση σε ό,τι αφορά το κυρίαρχο ζήτημα με την άρση του απορρήτου. Αυτό εξευτελίζει κάθε έννοια δημοκρατικής λογοδοσίας και ευθύνης».

Δεν υπάρχει χάσμα

Το ρεπορτάζ όμως ρίχνει τους τόνους και δεν κάνει λόγο για «χάσμα» στις σχέσεις Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και ΠτΔ. Η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να ανέβει τα σκαλιά του Αρείου Πάγου έχει να κάνει αυτοτελώς, όπως λέγεται, με τα ερωτήματα που προκύπτουν από τις δημοσιογραφικές έρευνες και το πού πάει η έρευνα και οι διαδικασίες της Δικαιοσύνης για τις υποκλοπές. Ο κ. Ντογιάκος έχει την ευθύνη για το πεδίο.

Όπως λένε συριζαικές πηγές – εξάλλου- σε ευρωπαϊκή χώρα θα είχαμε εξελίξεις άλλου τύπου. Σε άλλη χώρα συμπληρώνουν θα είχε γίνει χαμός από την δημοσιοποίηση των στοιχείων αστυνομικών που αποσπάστηκαν για να χειρίζονται το predator. Και σίγουρα θα πυροδοτούσε μια άλλου τύπου συζήτηση η αλληλουχία των αποκαλύψεων όλο αυτό το διάστημα όπως οι φερόμενες παρακολουθήσεις ακόμη και των αρχηγών των ενόπλων δυνάμεων.