Και η εβδομάδα που πέρασε και η εβδομάδα που διανύουμε είναι ένα τεστ για το εύρος και τα όρια του αντιδεξιού μετώπου, όπως το εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στρατηγικά. Το νομοσχέδιο για τα εργασιακά έδωσε τη λαβή στην αξιωματική αντιπολίτευση να κλιμακώσει το σχέδιό της σε τρία σημεία: κοινοβουλευτικό ροκ, με την κόντρα Αλέξη Τσίπρα και Προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα την περασμένη Παρασκευή. Συμμετοχή στο απεργιακό μέτωπο – σύμφωνα με πληροφορίες, όλα δείχνουν πως πάμε για νέα απεργία στις 16 του μηνός. Και διαμόρφωση μιας αντιδεξιάς εικόνας στον δρόμο και στον δημόσιο λόγο.

Μπορεί, βέβαια, οι συμμετέχοντες στο απεργιακό κίνημα να έχουν εντελώς διαφορετικές αφετηρίες και εκκινήσεις για τα εργασιακά και συνολικά για το μοντέλο της χώρας, όμως ο ΣΥΡΙΖΑ προσδοκούσε μια ενιαία εικόνα όπου οι αυτοπροσδιοριζόμενες πολιτικές δυνάμεις ως προοδευτικές να είναι στο ίδιο κάδρο. Βοηθούσε η ίδια χωροταξία στην απεργία με κάποιες εξ αυτών (ΜέΡΑ25 ή Κίνημα Αλλαγής), παρότι η συμπόρευση δεν είναι αυτό που θα ήθελαν οι έτεροι πόλοι του «δρόμου».

Για το ΚΚΕ, ούτε καν σημείο σύγκλισης δεν ήταν και δεν είναι οι τρέχουσες κινητοποιήσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ. «Σπάσαμε όμως το αντι-ΣΥΡΙΖΑ ως έναν βαθμό μέτωπο, τουλάχιστον ως προς τα αριστερά», έλεγε χθες τέως υπουργός που εκτιμούσε πως το μπαράζ πολεμικής κατά της κυβέρνησης με αφορμή τα εργασιακά έδωσε τον χώρο στο κόμμα του για μια συνολική επαναφορά στον δρόμο και στις δύσκολες γειτνιάσεις με όσους είχε πάρει διαζύγιο ήδη από το 2015 και το τρίτο Μνημόνιο. «Θέλει βέβαια βάθεμα, όμως όλα τα ρεύματα εντός του κόμματος σήμερα αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα ενός μετώπου», συμπλήρωνε. Και η αλήθεια είναι πως οι αποχρώσεις στην Κουμουνδούρου υπάρχουν αλλά σημειώνεται μια κοινή αφετηρία όλων για συμπορεύσεις έστω τακτικού τύπου με δυνάμεις και με ορολογία αντιδεξιά.

Η στρατηγική του Τσίπρα

Βεβαίως ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας δεν χάνει την ευκαιρία αυτό το νέου τύπου μέτωπο να το συνδέει και με την ανάγκη μιας προοδευτικής πλειοψηφίας, ακόμη και συμπαράταξης όταν έλθει η ώρα – εννοεί τις κάλπες ή τις διερευνητικές -, και όλοι παρατηρούν πως χτίζει ένα αφήγημα προγραμματικών ακόμη συγκλίσεων και κλεισίματος του ματιού με έτερες δυνάμεις, όπως το Κίνημα Αλλαγής. Εξάλλου, όπως λέει πολύπειρος γνώστης των διεργασιών στην Κουμουνδούρου, μόνον τυχαίο δεν ήταν το άνοιγμα από την άλλη του Νίκου Φίλη προς το ΜέΡΑ25 και τον Γιάνη Βαρουφάκη (με τον οποίο δεν υπάρχει ακριβώς και ιδεολογική σύμπνοια), με δηλώσεις του ως αντίβαρο σε μια θολή ή ρηχή προσέγγιση μετωπικού τύπου που θα τους χωρά όλους.

Ο Αλέξης Τσίπρας πάντως το πάει βήμα βήμα πιο βαθιά πολιτικά και κοιτάζει την επόμενη μέρα με φόντο την τρέχουσα στρατηγική του. «Πρέπει να αρχίσουμε να κινούμαστε επιθετικά, όχι αμυντικά», τόνισε κατά τη συζήτηση που είχε με επισφαλείς εργαζομένους ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με κομματικές πηγές, σημειώνοντας ότι την επόμενη μέρα «θα πρέπει να προχωρήσουν μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση της προστασίας των εργαζομένων, με ριζοσπαστικές τομές».

Η 16η Ιουνίου

Βεβαίως, την εβδομάδα που μόλις ξεκίνησε θα υπάρξει η D-day για τα εργασιακά, προσδιορίζεται για τη 16η Ιουνίου. Την ημέρα αυτή θα ψηφιστεί εκτός απροόπτου το νομοσχέδιο Χατζηδάκη στην Ολομέλεια της Βουλής. Απ’ την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ θα κάνουν, όπως λένε, τα πάντα. Από οξύτατες ομιλίες στη Βουλή μέχρι ελαφρείς ακτιβισμούς και βέβαια συμμετοχές στα κινήματα. Το ερώτημα είναι πώς αυτό που εννοούν ως αντιδεξιό μέτωπο θα έχει δυναμική και πέραν του εν λόγω νομοσχεδίου ή θα εξαντληθεί σε αυτό ενόψει και βαθέος θέρους.