Δεν είναι ο πρώτος σύμβουλος αρχηγού κράτους που τίθεται λόγω κάποιας εσωτερικής μάχης εξουσίας στο περιθώριο και επιστρέφει για να εκδικηθεί τον πρώην εργοδότη του. Στον ιστορικό κατάλογο αυτών των σκοτεινών εκδικητών ωστόσο, ο Ντόμινικ Κάμινγκς, ο εγκέφαλος της νικηφόρας καμπάνιας υπέρ του Brexit το 2016, ο αρχιτέκτονας του εκλογικού θριάμβου του Μπόρις Τζόνσον το 2019, καταλαμβάνει και επισήμως από χθες κορυφαία θέση. Γιατί η πολύωρη κατάθεση που έδωσε σε βρετανική κοινοβουλευτική επιτροπή, έξι μήνες μετά την αποχώρησή του από την Ντάουνινγκ Στριτ, ήταν πραγματικός καταπέλτης για την κυβέρνηση Τζόνσον και τον ίδιο προσωπικά. Ο Κάμινγκς περιέγραψε τον βρετανό πρωθυπουργό ως έναν άνθρωπο που «αλλάζει γνώμη δέκα φορές τη μέρα», εμμονικό με τα μίντια, θιασώτη του χάους – και ούτε λίγο ούτε πολύ, υπεύθυνο για τον θάνατο από COVID-19 «δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων» στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Τζόνσον, κατήγγειλε ο αλλοτινός μυστικοσύμβουλός του, καθυστέρησε εγκληματικά να επιβάλει το πρώτο lockdown τον περασμένο Μάρτιο γιατί πίστευε πως ο κορωνοϊός είναι ένα «scare story», σκέτη κινδυνολογία – και έφτασε να εξετάζει το ενδεχόμενο να μολυνθεί εσκεμμένα με αυτόν, ζωντανά στην τηλεόραση, για να δείξει πόσο άκακος είναι.

Εχοντας εντρυφήσει στην τέχνη του πολέμου, ο Κάμινγκς ξεκίνησε την κατάθεσή του ταπεινά αναλαμβάνοντας ένα μερίδιο ευθύνης για την «καταστροφική» κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας, ιδίως επειδή δεν «σήμανε συναγερμό» νωρίτερα. Κατόπιν, πέρασε στην επίθεση. Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2020, δήλωσε, ενώ έφταναν από την Ουχάν τα δυσοίωνα νέα, υπουργοί και ανώτεροι αξιωματούχοι υπέκυπταν σε «ένα κλασικό ιστορικό παράδειγμα αγελαίας σκέψης». Η κυβέρνηση παρέμεινε παντελώς απροετοίμαστη, υπουργοί και πρωθυπουργός πήγαιναν διακοπές – ο Τζόνσον άλλωστε υποτιμούσε επανειλημμένως τη σοβαρότητα της COVID-19, συγκρίνοντάς τη με τη γρίπη των χοίρων, αξιωματούχοι τον κρατούσαν μάλιστα εσκεμμένα, σύμφωνα με τον Κάμινγκς, μακριά από τις έκτακτες συνεδριάσεις της επιτροπής Cobra. «Σίγουρα, η άποψη πολλών αξιωματούχων στην Ντάουνινγκ Στριτ ήταν, αν έρθει ο πρωθυπουργός να προεδρεύσει της Cobra, και απλώς πει σε όλους «μην ανησυχείτε, θα βάλω τον (αρχίατρο της Αγγλίας) Κρις Γουίτι να μου κάνει ένεση με κορωνοϊό ζωντανά στην τηλεόραση, ώστε να συνειδητοποιήσουν όλοι πως δεν έχουν τίποτα να φοβούνται», αυτό δεν θα βοηθούσε, πραγματικά, στο να γίνει σοβαρός σχεδιασμός» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Ο Κάμινγκς περιέγραψε την κατάσταση που επικρατούσε τον Μάρτιο του 2020 στην Ντάουνινγκ Στριτ ως ένα «σουρεαλιστικό» χάος, με την προσοχή του «ακατάλληλου» πρωθυπουργού να αποσπάται τακτικά, τη σύντροφό του να «τρελαίνεται» μια μέρα για ένα άρθρο στον Τύπο σχετικά με τον σκύλο τους, την υφυπουργό Χέλεν Μακναμάρα να προειδοποιεί μια άλλη μέρα πως «αυτή η χώρα οδεύει στην καταστροφή. Νομίζω πως θα σκοτώσουμε χιλιάδες ανθρώπους». Μόνο στα μέσα εκείνου του μήνα, υποστήριξε ο Κάμινγκς, εγκαταλείφθηκε απρόθυμα το αρχικό σχέδιο επιδίωξης μιας «ανοσίας της αγέλης»: το πρώτο lockdown επιβλήθηκε στις 23 Μαρτίου, τουλάχιστον «δύο εβδομάδες αργότερα» από ό,τι θα έπρεπε. Κατόπιν, αρχές Απριλίου, ο ίδιος ο Τζόνσον αρρώστησε βαριά από COVID-19, νοσηλεύθηκε και στην Εντατική, έπαψε λοιπόν να υποβαθμίζει τη σοβαρότητά της. Μετάνιωσε εντούτοις για τα περιοριστικά μέτρα, συνέχισε να προκρίνει την οικονομία έναντι της υγείας, αντιστάθηκε και στο δεύτερο και στο τρίτο lockdown που τελικά αναγκάστηκε να επιβάλει. «Πέθαναν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που δεν χρειαζόταν να πεθάνουν» δήλωσε ο Κάμινγκς, κρατώντας μερικά από τα πιο φαρμακερά του βέλη για τον βρετανό υπουργό Υγείας, τον Ματ Χάνκοκ, ο οποίος, όπως είπε, θα έπρεπε να είχε «απολυθεί» για «τουλάχιστον 15, 20 διαφορετικούς λόγους», ιδίως για τα «επανειλημμένα» ψέματά του στο υπουργικό συμβούλιο αλλά και στους πολίτες.

Μιλώντας στη βρετανική Βουλή, ο Τζόνσον δήλωσε πως αναλαμβάνει «την πλήρη ευθύνη» για τη διαχείριση της πανδημίας, χωρίς ωστόσο να απαντήσει ουσιαστικά στις καταγγελίες του Κάμινγκς. Ποντάρει αναμφισβήτητα στη δημοτικότητα που του εξασφαλίζει η επιτυχημένη εμβολιαστική εκστρατεία στο ΗΒ, αλλά και στο γεγονός ότι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, μόλις ένα 14% των Βρετανών θεωρεί αξιόπιστο τον Κάμινγκς – έναντι 38% για τον ίδιο. Την επόμενη χρονιά ωστόσο έχει προαναγγελθεί (απρόθυμα) από τον ίδιο τον βρετανό πρωθυπουργό μια δημόσια έρευνα γύρω από την κυβερνητική διαχείριση της κρίσης, και μέχρι τότε οι πληγές από τα δηλητηριώδη βέλη του Κάμινγκς απλώς θα κακοφορμίζουν.