Όσο κι αν στις μέρες μας ένας γονιός νοιώθει συχνά ανίσχυρος ως προς το τι πρέπει να μάθει και να προσφέρει στο παιδί, προκειμένου να το θωρακίσει απέναντι στις προκλήσεις της ζωής, υπάρχουν κάποια απλά πράγματα που κάποιος πρέπει να φροντίσει να τα μάθει στο βλαστάρι του πριν καν πάει στο σχολείο, βάζοντας τις βάσεις για να χτίσει τον χαρακτήρα του.

Κύριο ανάμεσα σε αυτά είναι η αγάπη. Ο γονιός πρέπει όχι απλά να αγαπά, αλλά και να δείχνει την αγάπη του στο παιδί, και να το κάνει να κατανοήσει από νωρίς ότι ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει θα είναι δίπλα του, να συζητήσουν ότι το απασχολεί, να το συμβουλεύσει και να το προστατεύσει, θα είναι πάντα εκεί για εκείνο. Έτσι και το παιδί θα μάθει να εκφράζει την αγάπη του στον γονιό, στον αδελφό κ.ο.κ.

Επίσης έχει σημασία το παιδί να μάθει να λειτουργεί με ευγένεια, αφού ο σεβασμός απέναντι στον εκάστοτε διπλανό (τον γονιό, ηλικιωμένο κ.ο.κ.), είναι ένδειξη πολιτισμού και εκτιμάται από τους περισσότερους.

Ο γονιός οφείλει να διδάξει στο παιδί πως θα φροντίζει το σώμα του, πως θα ακούει τις ανάγκες του, πως θα το διατηρεί καθαρό, πώς θα το τροφοδοτεί με τροφή, που θα το κάνει να λειτουργεί ακόμη καλύτερα!

Το παιδί πρέπει να κατανοήσει τη μοναδικότητά του. Εξίσου ουσιαστικό με την εξάσκηση του όποιου ταλέντου είναι να μάθει να δίνει τον καλύτερο εαυτό του με ότι καταπιάνεται και στην προσπάθειά τους να κατακτήσει τις διάφορες επιδιώξεις του.

Είναι σημαντικό να μάθει να μοιράζεται, παιχνίδια, ιδέες, γνώση, αλλά κι επίσης, να λέει «όχι» για λόγους που εκείνο ξέρει, αρκεί πάντα να αρνηθεί ευγενικά πχ. το να μοιραστεί ένα παιχνίδι.

Ακόμη πιο σπουδαίο είναι το παιδί να αναπτύξει σταδιακά μια αίσθηση αυτονομίας, αυτοπεποίθησης και γενικότερα ρεαλιστικής αντίληψης των πραγμάτων, ώστε να μπορεί να προχωρήσει στη ζωή του όπως τότε που μάθαινε να περπατάει, μπουρδουκλώνονταν κι έπεφτε, αλλά ξανασηκωνόταν, και συνέχιζε την προσπάθεια, βήμα το βήμα…