Τραγική αδιαφορία για την προστασία της χώρας από μεγάλες φυσικές καταστροφές επιδεικνύει η πολιτεία. Ο Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας, κύριος φορέας χάραξης της αντισεισμικής πολιτικής της χώρας αλλά και παρέμβασης ύστερα από καταστροφικά σεισμικά γεγονότα, παραμένει «ακέφαλος» επί σχεδόν δέκα μήνες. Ουδείς ασχολήθηκε να διορίσει διοίκηση στον ΟΑΣΠ μετά τον περασμένο Νοέμβριο, οπότε έληξε η θητεία τού προηγούμενου Διοικητικού Συμβουλίου. Και ουδείς παρενέβη για το γεγονός ότι δεν έχει πραγματοποιηθεί συνεδρίαση του Οργανισμού ούτε μία φορά μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα. Προφανώς δεν αξιολογήθηκε ως σοβαρό.

Το θέμα αναδεικνύεται με τα πιο μελανά χρώματα μετά τις φονικές πυρκαγιές που κατέκαψαν την Ανατολική Αττική. Ολοι αναρωτιούνται τι θα μπορούσε να συμβεί σε περίπτωση ενός ακόμη καταστροφικού χτυπήματος του Εγκέλαδου, όπως αυτά που έχει ζήσει η Ελλάδα στο παρελθόν.

Σύμφωνα με τον νόμο, ο ΟΑΣΠ έχει εννιαμελές Διοικητικό Συμβούλιο, τα έξι μέλη του οποίου ορίζονται από τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών. Τα υπόλοιπα τρία είναι εκπρόσωποι των εργαζομένων του Οργανισμού, του ΤΕΕ και της ΚΕΔΕ.

Το απελθόν Διοικητικό Συμβούλιο ορίστηκε με ΦΕΚ στις 12 Νοεμβρίου 2014, με πρόεδρο τον καθηγητή Γεωλογίας και Φυσικών Καταστροφών Ευθύμιο Λέκκα, αντιπρόεδρο τον Ιωάννη Ψυχάρη, καθηγητή Αντισεισμικής Προστασίας στο ΕΜΠ, και μέλη γνωστούς επιστήμονες. Η θητεία τους ήταν τριετής. Τον Νοέμβριο του 2017 ο Ευθύμιος Λέκκας παρέδωσε τη θέση του ως όφειλε, αλλά από τότε μέχρι σήμερα ούτε ο ίδιος έλαβε εντολή να παραμείνει στην ηγεσία του ΟΑΣΠ ούτε κάποιος άλλος τον αντικατέστησε.

Η σημαντική δουλειά που είχε γίνει τα προηγούμενα χρόνια κινδυνεύει να χαθεί. Χωρίς Διοικητικό Συμβούλιο δεν μπορούν να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις για εκπαίδευση του προσωπικού, για την υλοποίηση επιστημονικών προγραμμάτων ή για τη συντήρηση των σεισμογραφικών δικτύων, ενώ τίθενται ερωτήματα για τη διαχείριση των κονδυλίων του φορέα χωρίς εν ενεργεία ΔΣ.

Σημειώνεται ότι ο ΟΑΣΠ τα τελευταία χρόνια είχε προβεί σε σημαντικές δράσεις για τουλάχιστον τέσσερα μεγάλα σεισμικά γεγονότα: της Κεφαλονιάς και της Λευκάδας το 2015, της Μυτιλήνης και της Κω το 2017. Ενδεικτική του ρόλου που διαδραματίζει ο Οργανισμός ήταν η περίπτωση της Κεφαλονιάς, όπου σε σύντομο χρονικό διάστημα γνώριζε τις ανάγκες που είχαν προκύψει στην περιοχή, κινητοποίησε 32 δημόσιους φορείς άμεσης μετάβασης, επενέβη σε συνεργασία με την Πολιτική Προστασία για τη μεταφορά πληγέντων και παρενέβη για συνοδά φαινόμενα όπως κατολισθήσεις.