«Είναι για μας μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Μια κατάσταση μαζικής καταστροφής. Κάθε φορά λέμε «πρώτη φορά συνέβη». Αυτή τη φορά όντως συνέβη πρώτη φορά σε συναίσθημα. Μεγάλοι άνθρωποι, παιδιά από κατασκηνώσεις, τουρίστες, πραγματικά υπάρχει μεγάλη αντίθεση στην ψυχική διάθεση: από τη χαρά του καλοκαιριού στη λύπη που ζούμε όλοι μας».

Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο πρόεδρος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πειραιά Ηλίας Μπογιόκας τις σκηνές φρίκης που διαδραματίζονται στο Νεκροτομείο Αθηνών, όπου διενεργείται η ιατροδικαστική έρευνα για τα θύματα των φονικών πυρκαγιών. Η ομάδα των περίπου δέκα ιατροδικαστών είναι επιφορτισμένη να προχωρήσει στη διερεύνηση των συνθηκών θανάτου και κυρίως στη λήψη βιολογικού υλικού για την ακριβή ταυτοποίηση των θυμάτων της τραγωδίας μέσω του DNA. Οπως εκτιμούν, σήμερα ή το αργότερο ώς το Σάββατο θα έχουν εξετασθεί όλοι.

«Αυτό που βιώνω δεν αντέχεται. Και εμείς οι ιατροδικαστές άνθρωποι είμαστε. Εχουμε οικογένειες. Οι στιγμές που ζούμε είναι φρικτές. Δεν συγκρίνονται με άλλες υποθέσεις» λέει συγκλονισμένος ο Ηλίας Μπογιόκας.

ΣΠΑΕΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ. Καταπονημένος κυρίως ψυχολογικά, ο έμπειρος ιατροδικαστής επιστρέφει αυτές τις ημέρες της δοκιμασίας στο σπίτι του ύστερα από πολύωρη παραμονή στο νοσοκομείο. Η φωνή του στο τηλέφωνο καθώς προσπαθεί να περιγράψει εικόνες και συναισθήματα πολλές φορές σπάει από τη φόρτιση. Και πρόκειται για έναν ιατροδικαστή με πολύχρονη και σκληρή εμπειρία από το 1993. Ειδικά στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά, όπου έρχεται πολύ συχνά αντιμέτωπος με τραγικά εργατικά δυστυχήματα και έχει δει ανθρώπους παραμορφωμένους από εκρήξεις. Επιπλέον έχει δώσει το επιστημονικό «παρών» στις έρευνες σχεδόν σε όλες τις μεγάλες τραγωδίες που έχουν πλήξει τη χώρα, όπως στο ναυάγιο του «Εξπρές Σαμίνα».

«Βιώνουμε μοναδικές εμπειρίες σε αυτή την τραγωδία. Εχει πολλά κοινά σημεία με την αεροπορική τραγωδία της Ηλιος. Ανθρώπινες ζωές που βρήκαν τον θάνατο με τραγικό τρόπο, πόνος και θλίψη από συγγενείς. Σε αυτήν όμως την τραγωδία που προκάλεσε η φονική πυρκαγιά υπάρχουν πολλά παραπάνω. Ολοι όσοι μετέχουμε στην ομάδα από γιατρούς, βιολόγους είμαστε συναισθηματικά πολύ φορτισμένοι. Η ατμόσφαιρα είναι πολύ βαριά και ως θέαμα, αλλά και ως αντιμετώπιση. Την τραγωδία τη ζήσαμε από την αρχή της. Εχουμε φίλους ή συγγενείς που μένουν στην περιοχή ή είχαν πάει για μπάνιο. Από την ώρα που ξέσπασε η φωτιά σπάσαμε τα τηλέφωνα να τους αναζητούμε, ζήσαμε κι εμείς την αγωνία μέχρι να μάθουμε ότι είναι καλά».

ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Οι πιο τραγικές στιγμές που βίωσε ο Ηλίας Μπογιόκας ήταν όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με εικόνες παιδιών. «Εξέτασα δύο παιδιά. Ενα κοριτσάκι και ένα άλλο παιδί απανθρακωμένο», λέει και σταματά απότομα την περιγραφή.

Είναι τέτοιο το μέγεθος της φρίκης ώστε οι ιατροδικαστές είναι χωρισμένοι σε ομάδες και μπαίνουν με βάρδιες στο νεκροτομείο για να μπορέσουν να αντέξουν και να συνεχίσουν την διαδικασία.

Τα περισσότερα θύματα είναι απανθρακωμένα ενώ λιγότεροι είναι αυτοί που έχουν βρει τον θάνατο από πνιγμό, σύμφωνα με τις πρώτες διαγνώσεις.

«Δεν υπάρχει εξοικείωση στον θάνατο. Απλά κάποιος μπορεί να τον αντιμετωπίσει από θεολογική ή ψυχολογική άποψη. Σε αυτή την τραγωδία η κατάσταση που βιώνουμε συναισθηματικά εμείς οι ιατροδικαστές είναι πολύ δύσκολη. Εχουμε χειρισθεί μαζικές καταστροφές. Πόνο και θάνατο. Αλλά όχι σε τέτοια έκταση. Εδώ σου κόβεται η ανάσα».

ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ

Η οδυνηρή διαδικασία της λήψης βιολογικού υλικού

Για τους συγγενείς των θυμάτων έχει παραχωρηθεί ειδική αίθουσα για τη λήψη βιολογικού υλικού βάσει του οποίου θα γίνει η ακριβής ταυτοποίηση. Πρόκειται για μια οδυνηρή διαδικασία καθώς όλα πρέπει να γίνουν με απόλυτη ακρίβεια και να μην υπάρξουν λάθη. Οι ομάδες των ιατροδικαστών και των επιστημόνων δίνουν μάχη με τον χρόνο ώστε να μπορέσουν οι συγγενείς να ενημερωθούν και να παραλάβουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα τις σορούς των αγαπημένων τους. Από την Πυροβοσβεστική γίνονται συνεχώς εκκλήσεις σε συγγενείς των αγνοουμένων να προσέρχονται στο αμφιθέατρο του Εργαστηρίου της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην οδό Μικράς Ασίας 75 στου Γουδή, προκειμένου να ενημερωθούν για τη διαδικασία ταυτοποίησης των θυμάτων που πρόκειται να ακολουθηθεί.