Λένε πολλοί πως η φετινή έκδοση της κορυφαίας ομάδας που βγήκε στο παγκόσμιο στερέωμα, βάσει τίτλων ασφαλώς, είναι απολύτως ευρωπαϊκή. Δίνει, δηλαδή, έμφαση στην άμυνα η Βραζιλία, αποφεύγει το ρίσκο και φροντίζει να σημειώνει τα γκολ που της χρειάζονται και να εξασφαλίζει τη νίκη. Πρωτόγνωρο; Δεν θα το έλεγα. Τέτοιο στυλ οι βραζιλιάνοι άσοι έχουν λανσάρει και στο παρελθόν, με τη διαφορά ότι δεν το έκαναν το ’94 για πρώτη φορά όπως πολλοί νομίζουν, αλλά ακόμη πιο πίσω στον χρόνο: το 1986 στα γήπεδα του Μεξικού, η τότε Εθνική Βραζιλίας υπήρξε ένα σύνολο που ήθελε να επικρατεί και παράλληλα να νιώθει ασφάλεια στα μετόπισθεν. Πώς δημιουργήθηκε η ομάδα που ταξίδεψε στην Κεντρική Αμερική;

Η Βραζιλία ήταν βαριά τραυματισμένη από τον αποκλεισμό του ’82, όταν μια εκπληκτική ενδεκάδα πλήρωσε την αφέλειά της και έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει έναν τίτλο που κατά πολλούς άξιζε. Το «παίζουμε μόνο επίθεση» ήταν ουτοπικό και έτσι πήγε σπίτι της σχετικά νωρίς. Κάπως έτσι, φρόντισε να αλλάξει πλεύση το ’86. Βρήκε έναν σταθερό τερματοφύλακα (Κάρλος), όχι κάτι το ξεχωριστό φυσικά, διέθετε έναν ακραίο μπακ με δυνατό σουτ (Μπράνκο), είχε τον Αλεμάο στα χαφ να κρατά ισορροπίες και να καλύπτει την άμυνα, ενώ οι Σόκρατες – Ζούνιορ έμειναν από την ομάδα του ’82 ως παίκτες-κλάση, χωρίς όμως να έχουν την ίδια απόδοση. Ο δε Ζίκο, είχε μόνο το όνομα. Μπροστά, ο Καρέκα έμοιαζε με φορ δυναμίτη που δεν τον κρατούσε κανείς! Τι λέτε, ήταν λίγοι αυτοί οι παίκτες; Κάθε άλλο. Στον όμιλο η Βραζιλία δεν δέχθηκε ούτε γκολ! Νίκησε κατά σειρά 1-0 την Ισπανία, 1-0 την Αλγερία και ξέσπασε (3-0) απέναντι στη Βόρεια Ιρλανδία. Στις 16 σάρωσε την Πολωνία (4-0) και στα προημιτελικά έπεσε στην περίπτωση. Γιατί τέτοιο ήταν το συναπάντημα με την Εθνική Γαλλίας και ο οδυνηρός αποκλεισμός στα πέναλτι που ακολούθησε. Ναι, η Βραζιλία έφυγε από τη διοργάνωση με ένα γκολ παθητικό και δίχως να ηττηθεί.

Η τωρινή ομάδα θυμίζει αρκετά εκείνο το σύνολο. Καλός «άσος» είναι ο Αλισον, την άμυνα δένει ο Τιάγκο Σίλβα, ο Νεϊμάρ είναι το βαρόμετρο στη μεσοεπιθετική γραμμή και οι Κουτίνιο – Παουλίνιο ενίοτε κάνουν τις πιρουέτες τους στο χορτάρι. Το πού θα φτάσει η Σελεσάο θα το μάθουμε σύντομα. Το δύσκολο ραντεβού, ωστόσο, είναι απόψε.

Και πολύ ενδιαφέρον θα έχει αν μια ομάδα με λάτιν καταβολές και ευρωπαϊκό χαρακτήρα καταφέρει να σταματήσει ποδοσφαιριστές που πετούν φλόγες όταν πατούν στην περιοχή: δηλαδή, τους διψασμένους άσους τού Βελγίου!

Τελευταία Νέα