Τελικά η συμφωνία με την ΠΓΔΜ είναι τετελεσμένη. Ομολογουμένως εμπεριέχει κάποια θετικά στοιχεία, ταυτόχρονα όμως ανοίγει μια διπλή πληγή με την αναγνώριση «μακεδονικής» γλώσσας και ταυτότητας.

Και τώρα τι κάνουμε; Θα συνεχίσουμε να αναθεματίζουμε αλλήλους άνευ αποτελέσματος ή θα προσπαθήσουμε να βρούμε μια κάποια θεραπεία; Εγώ προτιμώ το δεύτερο και για τον λόγο αυτόν προτείνω η Μακεδονία που ανήκει στην Ελλάδα να αποκαλείται εφεξής Ελληνική Μακεδονία. Συνακόλουθα στην επωνυμία ιδρυμάτων, εταιρειών ή προϊόντων όπου εμπεριέχεται η λέξη Μακεδονία ή παράγωγά της, να προστίθεται το επίθετο ελληνικός. Π.χ. Πανεπιστήμιο Ελληνικής Μακεδονίας, υπουργείο Ελληνικής Μακεδονίας και Θράκης, ελληνικός μακεδονικός χαλβάς, ελληνικός μακεδονικός οίνος, Αλευρόμυλοι Ελληνικής Μακεδονίας κ.ο.κ.

Η προτεινόμενη λύση αποσαφηνίζει μια κατάσταση που, αν μείνει ως έχει, προξενεί παρανοήσεις και προβλήματα στην ελληνική πλευρά. Είναι εφικτή, είναι στο χέρι μας. Και φυσικά δεν μπορεί να θεωρηθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο βλαπτική για τους γείτονες. Είναι πασιφανές ότι προστατεύουμε τα δικά μας χωρίς να διεκδικούμε τα δικά τους. Αν θέλουν μάλιστα, ας ονομάσουν και αυτοί τη δικιά τους Μακεδονία Σλαβική! Καμία αντίρρηση…

Η Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη είναι συγγραφέας

Τελευταία Νέα