Θα επιστρέψει η Ελλάδα μετά τον Αύγουστο σε μια κανονικότητα όπως οι άλλες χώρες της ευρωζώνης που βγήκαν από τα Μνημόνια;

Οχι, μετά το τέλος του τρίτου Μνημονίου η χώρα θα εισέλθει σε ένα καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας τουλάχιστον για τα επόμενα δύο τρία χρόνια κατά το οποίο θα πρέπει να εφαρμόζει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η σημερινή κυβέρνηση όπως οι περικοπές σε συντάξεις και αφορολόγητο καθώς και άλλες που θα υποδειχθούν από τους δανειστές. Οι τελευταίοι θα ελέγχουν ανά τρίμηνο την υλοποίηση των συμφωνηθέντων και θα χτυπούν καμπανάκι κινδύνου στην περίπτωση αθέτησής τους. Οταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ο αρνητικός αντίκτυπος στις αγορές θα μετατρέπεται σε άνοδο των επιτοκίων δανεισμού της χώρας ενώ και άλλα μέτρα τιμωρίας θα προβλέπονται στο πακέτο των αποφάσεων για την μεταμνημονιακή εποπτεία που αναμένεται να οριστικοποιηθεί στο Εurogroup της ερχόμενης Πέμπτης. H χώρα βγαίνει από το τρίτο Μνημόνιο αλλά μπαίνει σε ένα αυστηρό πλαίσιο ελέγχου και αξιολογήσεων από τους δανειστές μνημονιακού τύπου το οποίο θα διαδεχθεί η αυστηρή εποπτεία έως το 2059 μέχρι να αποπληρωθούν τα δάνεια προς τον ESM .

Θα μπορεί η Ελλάδα να βγαίνει απρόσκοπτα στις αγορές μετά τον Αύγουστο για να καλύπτει τις ανάγκες εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους;

Οχι, γι’ αυτό άλλωστε στο πακέτο των αποφάσεων για την επόμενη μέρα θα προβλέπει ένα μαξιλάρι ασφαλείας ρευστών διαθεσίμων που θα ενεργοποιείται κάθε φορά που η Ελλάδα συναντά εμπόδια όταν επιχειρεί έξοδο στις αγορές. Ηδη το ιταλικό ρίσκο έχει προκαλέσει άνοδο των επιτοκίων δανεισμού και της χώρας μας στα επίπεδα του 4,5% που θεωρούνται απαγορευτικά για τον δανεισμό στις αγορές. Επιπλέον τα όποια μέτρα αποφασισθούν για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους από τους εταίρους μας θα είναι περιορισμένα. Δεν θα δίνουν οριστική και μακροχρόνια λύση στο πρόβλημα του ελληνικού χρέους, όπως ζητούσε το ΔΝΤ για να βγάλει θετική έκθεση βιωσιμότητας, η οποία θα αποτελούσε την πιο ισχυρή εγγύηση για τις αγορές προκειμένου να δανείζουν τη χώρας με λογικά επιτόκια.

Θα έλθει η πολυπόθητη ισχυρή ανάπτυξη που χρειάζεται η ελληνική οικονομία;

Δύσκολα. Στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που ψήφισε η κυβέρνηση με το πολυνομοσχέδιο οι ρυθμοί ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια κινούνται γύρω από το επίπεδο του 2%. Ακόμη και αν οι προβλέψεις αυτές επαληθευθούν, είναι πολύ χαμηλές και δεν ικανοποιούν τη μεγάλη ανάγκη που υπάρχει να ξεκολλήσει η χώρα από την παγίδα της στασιμότητας στην οποία βρίσκεται σήμερα. Υπάρχει, μάλιστα ο κίνδυνος οι περικοπές στις συντάξεις που θα γίνουν το 2019 και η μείωση του αφορολόγητου ποσού το 2020 να υπονομεύσουν περαιτέρω την ανάπτυξη της χώρας αφού θα πλήξουν περαιτέρω τα εισοδήματα και την κατανάλωση από την οποία εξαρτάται κατά 70% το ΑΕΠ της χώρας.

Κάπως έτσι προδιαγράφεται η επόμενη μέρα στη χώρα μας με βάση τα όσα προανήγγειλαν οι εκπρόσωποι των δανειστών με τις δηλώσεις τους το τελευταίο τριήμερο λίγο πριν το καθοριστικό Eurogroup. Η Ελλάδα θα παραμείνει στη «θερμοκοιτίδα» των δανειστών και όσο το εγχώριο πολιτικό σύστημα δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για ένα ρεαλιστικό αλλά επίπονο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης δύσκολα θα βγει από αυτήν.