Σε τρεις μήνες από σήμερα η χώρα μας βγαίνει από τα Μνημόνια και σηματοδοτείται η αρχή μιας νέας περιόδου. Κάνοντας έναν απολογισμό μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι έχουμε νοικοκυρέψει τα δημόσια οικονομικά και ισοσκελίσει το εξωτερικό μας ισοζύγιο. Εχουμε βελτιώσει ορισμένες επιδόσεις μας στους διεθνείς δείκτες ανταγωνιστικότητας, και έχουμε κάνει επίσης σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Ομως υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει ακόμη, στο Ασφαλιστικό, στη δημόσια διοίκηση, στη χωροταξία, στις αδειοδοτήσεις, στη δικαιοσύνη, στην απελευθέρωση των αγορών, ενώ η πολυετής κρίση μας δημιούργησε και νέα προβλήματα: υψηλή ανεργία, βαθιά αποεπένδυση, αρνητική αποταμίευση, τεράστιο όγκο κόκκινων δανείων, μετανάστευση κ.ά. Κοιτώντας μπροστά, τον προσεχή Αύγουστο, μας δίνεται η ευκαιρία να σταματήσουμε τη συνεχή ανακύκλωση της εσωστρέφειάς μας και να ξανασυστηθούμε στη διεθνή κοινότητα, να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον με τις δικές μας δυνάμεις. Να διευρύνουμε το μυαλό μας και την οπτική μας, να ασχοληθούμε και με άλλα σημαντικά θέματα, όπως είναι: οι μεγάλες παγκόσμιες πολιτικές και οικονομικές αλλαγές, ο ψηφιακός μετασχηματισμός, η 4η βιομηχανική επανάσταση, οι δεξιότητες των εργαζομένων στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, η κλιματική αλλαγή, η κυκλική οικονομία, και ο νέος ευρωπαϊκός προϋπολογισμός 2020. Γνωρίζουμε ότι η συνταγή για την ανάπτυξη της οικονομίας και της κοινωνίας είναι μία: Μεταρρυθμίσεις για επενδύσεις, ευημερία και δουλειές. Την παρουσιάσαμε αναλυτικά στο πρόσφατο επενδυτικό μας συνέδριο. Ο κύκλος της αποεπένδυσης πρέπει να κλείσει. Οι σημαντικές επενδύσεις που σχεδιάζουν πολλές επιχειρήσεις μέλη μας δεν αρκούν για να καλύψουν το επενδυτικό κενό. Χρειαζόμαστε και πολλές ξένες επενδύσεις. Απαραίτητη προϋπόθεση για την προέλκυση επενδύσεων, είναι μία μεταρρυθμιστική υπέρβαση. Τόσο σε επίπεδο στόχων και χρόνων, όσο και σε επίπεδο νοοτροπίας.

Εξίσου σημαντικό όμως είναι να συνειδητοποιήσουμε και την ανάγκη για επένδυση στην παιδεία και το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Ο ανορθολογισμός και η εσωστρέφεια που διατρέχουν την ελληνική κοινωνία, οι χαμηλές επιδόσεις των μαθητών μας στους διεθνείς δείκτες αξιολόγησης, η συνεχιζόμενη υποβάθμιση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και το χάσμα δεξιοτήτων μεταξύ αγοράς εργασίας και εκπαιδευτικού συστήματος δημιουργούν σοβαρό κίνδυνο να εγκλωβιστούμε στην κατηγορία των χωρών χαμηλής εξειδίκευσης, παραγωγικότητας και μισθών. Η ανάπτυξη συνδέεται άμεσα με τις κατευθύνσεις και τους πόρους που δίνονται στο εκπαιδευτικό σύστημα. Σε όλες τις ώριμες δημοκρατίες οι κοινωνικοί εταίροι συμμετέχουν ουσιαστικά στον σχεδιασμό του. Στη γειτονική μας Ιταλία, που αυτές τις ημέρες βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, μέσω της συνεργασίας πολιτείας, ακαδημαϊκής και επιχειρηματικής κοινότητας, έχουν τεθεί στόχοι για την 4η βιομηχανική επανάσταση, όπως η αύξηση κατά 100% της τεχνικής εκπαίδευσης, η εκπαίδευση 1.400 διδακτόρων, 3.000 διευθυντικών στελεχών, 200.000 φοιτητών κ.ά.

Είμαι πεπεισμένος ότι σήμερα μπορούμε να προσβλέπουμε σε ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας. Με μεγαλύτερη συμμετοχή στον καθορισμό του και με μεγαλύτερη ευθύνη για την επίτευξη των στόχων μας. Η μεταμνημονιακή εποχή δεν επιτρέπεται να μας βρει με τα ίδια μυαλά, αμετακίνητους σε θέσεις και αντιλήψεις του παρελθόντος, να πυροβολούμε ο ένας τον άλλον και τελικά τα πόδια μας. Τίποτα δεν θα μας χαρισθεί, ενωμένοι όμως μπορούμε όλα να τα διεκδικήσουμε, με όραμά μας μια Ελλάδα ανταγωνιστική και πρωταγωνιστική, μια χώρα που κάθε πολίτης του κόσμου θα θέλει να επισκεφθεί, να εργασθεί, να επενδύσει και να ζήσει. Το αξίζουμε και το μπορούμε.

Ο Θεόδωρος Φέσσας είναι πρόεδρος του ΣΕΒ

Από την παρέμβαση του προέδρου του ΣΕΒ στην ετήσια Γενική Συνέλευση.