Σε άλλες σελίδες των «ΝΕΩΝ» σας ενημερώνουμε για τις επισκέψεις «υψηλών προσώπων» από τις ΗΠΑ στην Αθήνα προσεχώς. Αυτό που δεν ήταν γνωστό και το μάθαμε πριν από λίγες ώρες είναι ότι σχεδιάζεται και επίσκεψη του υπουργού Εμπορίου των ΗΠΑ Γουίλμπορν Ρος στη χώρα μας. Μάλλον τον Σεπτέμβριο, στο πλαίσιο της ΔΕΘ. Ο ίδιος το θέλει και έχει διαμηνύσει ότι μάλλον θα έρθει. Ιδωμεν.

…και έρχεται με καλή παρέα

Γιατί όλο αυτό το αμερικανικό ενδιαφέρον, ξαφνικά, για την Ελλάδα; Ενας από τους λόγους είναι ότι στην Ουάσιγκτον ανησυχούν πραγματικά για τη ρωσική διείσδυση στη χώρα μας. Και θέλουν να «πάρουν τα μέτρα τους». Γι’ αυτό και η συμμετοχή αμερικανικών εταιρειών στη φετινή ΔΕΘ –όπου οι ΗΠΑ είναι τιμώμενη χώρα –θα είναι εξαιρετικά αναβαθμισμένη. Μαθαίνουμε δηλαδή ότι εκτός από την όποια κυβερνητική εκπροσώπηση θα υπάρχει και επιχειρηματική αποστολή, πέραν του Ατλαντικού, σε πολύ υψηλό επίπεδο.

χωρίς πολλά δώρα

Τι λένε όμως στη Νέα Υόρκη για τις επενδυτικές προοπτικές της Ελλάδας; Οχι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά πράγματα:

* Οτι αν η ανάπτυξή της δεν φτάσει στο 4%-5%, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για κανένα «ελατήριο».

* Οτι με το σημερινό 1,5% και 2% δεν αξίζει να φέρουν τα λεφτά τους στη χώρα μας και

* Οτι το μόνο που αξίζει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι το real estate και τα χρεωμένα ξενοδοχεία, γιατί εκεί υπάρχουν ευκαιρίες για αγορές.

Πάει η ανάπτυξη

Μιλώντας για ανάπτυξη, την ερχόμενη Δευτέρα η ΕΛΣΤΑΤ ανακοινώνει τα στοιχεία πρώτου τριμήνου. Οικονομολόγοι εκτιμούν ότι το πρώτο τρίμηνο η ανάπτυξη ήταν εδώ αλλά «χωρίς θεαματικές επιδόσεις». Δεν κατάφερε δηλαδή να γυρίσει σελίδα η ελληνική οικονομία. Τονίζουν μάλιστα οι ίδιες πηγές τη συμβολή των υπερπλεονασμάτων στο ροκάνισμα των δυνητικών αναπτυξιακών επιδόσεων. Ο Γκίκας Χαρδούβελης προχθές, μιλώντας στο συνέδριο του Οικονομικού Επιμελητηρίου, εκτίμησε ότι το υπερπλεόνασμα που έφτασε το 6,2% –αθροιστικά –τα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ «έφαγε» τουλάχιστον 6,2 μονάδες ανάπτυξης, αν ο πολλαπλασιαστής είναι 1, ενώ αν είναι 1,5 τότε μιλάμε για δέκα μονάδες χαμένου ΑΕΠ.

Το όπλο του Μάριο

Μπορεί ο Μάριο Ντράγκι να παρατείνει κι άλλο την ποσοτική χαλάρωση λόγω της Ιταλίας; Το ερώτημα καίει και κάνει τους Γερμανούς να χάνουν τον ύπνο τους. Βεβαίως και μπορεί, είναι η απάντηση. Οχι όμως από τώρα, γιατί σε αυτή τη φάση η αναταραχή στις αγορές πηγάζει από την αβεβαιότητα που προκαλεί η ιταλική πολιτική σκηνή. Αν όμως από πολιτικό πρόβλημα της Ιταλίας γίνει συστημικό για το ευρώ, τότε βάσει του καταστατικού της η ΕΚΤ μπορεί να χρησιμοποιήσει τα όπλα της.

Καθαρή… έξοδος

Μιας και συζητάμε για τρόικες, μαθαίνω ότι οι συναντήσεις στο Χίλτον έλαβαν τέλος. Η επίσκεψη του Μαΐου για την τέταρτη αξιολόγηση ήταν η τελευταία και δεν προβλέπεται με τα σημερινά δεδομένα νέα κάθοδος των επικεφαλής των δανειστών για το τρίτο πρόγραμμα. Τώρα, αν υπάρξει μια προληπτική γραμμή πίστωσης, τα πράγματα αλλάζουν. Προς το παρόν η έξοδος από το Χίλτον είναι «καθαρή» και ο δρόμος για επάνοδο των διαβουλεύσεων στα υπουργεία –να μη μας κοστίζει και ο κούκος αηδόνι –στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας ή της υβριδικής γραμμής πίστωσης, ανοιχτός. Διότι αν είναι τόσο λάιτ η επιτήρηση, όπως λέει η κυβέρνηση, γιατί να μην τους δεχόμαστε στα υπουργεία τους ανθρώπους;

Σκηνικό Σκουριών

Μεγάλες –πολύ μεγαλύτερες απ’ ό,τι αναμένονταν –είναι οι αντιδράσεις που συναντά η ισπανική Repsol για τις γεωτρήσεις της στην Ηπειρο. Η καχυποψία της κοινής γνώμης είναι έντονη και ενισχύεται ακόμα από τη «δουλειά» που κάνουν στην περιοχή οι περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Αν δεν γίνει άμεσα μεγάλη επιχείρηση ενημέρωσης του πληθυσμού της περιοχής, που θεωρεί ότι έρχεται η καταστροφή του, τότε θα δούμε το σίκουελ της επένδυσης της Ελληνικός Χρυσός στη Χαλκιδική.

Η ντόλτσε βίτα του Παύλου

Κανένας επισήμως δεν τολμά να συζητήσει το ενδεχόμενο η Ιταλία να καταλήξει σε Μνημόνιο. Ορισμένες κακές γλώσσες όμως σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αναφέρουν ότι ο γνωστός μας Πολ Τόμσεν (ο Παύλος, που λέει και ένα κυβερνητικό στέλεχος) παρότι έχει θεμελιώσει δικαίωμα σύνταξης (μόνο τα δικά μας όρια ξέρει να ανεβάζει) σκέφτεται όχι μόνο να παραμείνει στο πόστο του, αλλά θα ήθελε να αναλάβει και επικεφαλής του ΔΝΤ σε ένα τυχόν ιταλικό πρόγραμμα. Τρελαίνει κόσμο ο Παύλος.