Διανύουμε την εβδομάδα της Διακαινησίμου και για όσους το αγνοούν, πρόκειται για την εβδομάδα από την Κυριακή του Πάσχα ώς την Κυριακή του Θωμά. Η ονομασία της οφείλεται στο γεγονός ότι κατά τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου προς Κυριακή του Πάσχα στο Βυζάντιο δεν έτρεχαν με το «Χριστός Ανέστη» να την «πέσουν» στη «μεγειρίτσα», αλλά βαπτίζονταν ομαδικά οι κατηχούμενοι στον χριστιανισμό. Με τον τρόπο αυτόν άρχιζε η εισαγωγή τους στη νέα θρησκεία, υφίσταντο δηλαδή μια πνευματική ανακαίνιση, πράγμα το οποίο οι υπόλοιποι διέκριναν από το γεγονός ότι οι βαπτισθέντες έφεραν καθ’ όλη αυτή την εβδομάδα λευκά ρούχα, εξού και η Διακαινήσιμος αποκαλείται και «λευκή εβδομάδα».

Καλά ώς εδώ; Ωραία, πάμε παρακάτω.

Είμαι (σχεδόν) βέβαιος ότι ο Αγιος Νικηφόρος Α’ ο Ομολογητής δεν λέει κάτι στο πλήθος των αναγνωστών αυτής της πτωχής πλην τιμίας στήλης. Εκτός και αν μεταξύ υμών συμπεριλαμβάνονται βαθείς γνώστες των εκκλησιαστικών κανόνων και της βυζαντινής ιστορίας, όπως λ.χ. ο πρόεδρος Βαγγέλης (Βενιζέλος). Για όλους τους υπολοίπους αναφέρω λοιπόν ότι αυτός ο Αγιος Νικηφόρος, ο οποίος διατέλεσε επί εννέα χρόνια Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (806-815 μ.Χ.) διακρίθηκε για τις μάχες του υπέρ της αναστήλωσης των ιερών εικόνων και την αυστηρότητά του στην τήρηση των κανόνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Στο πλαίσιο αυτό ο Αγιος καθιέρωσε –προσέξτε με, παρακαλώ –την αργία από κάθε εργασία κατά τη Διακαινήσιμο Εβδομάδα!

Προς τι αυτή η αναδίφηση στην ιστορία της ορθόδοξης παράδοσης, θα ερωτηθώ, και δικαίως, εξού και σπεύδω αμέσως να απαντήσω: πρόκειται για μια έμμεση, πλην σαφέστατη απάντηση σε όλους εκείνους που διερωτώνται περί της απουσίας από το προσκήνιο του προέδρου, του Καμμένου, υπουργού Αμυνας, την ώρα που τα τύμπανα του πολέμου ηχούν στη γειτονιά μας και οι Τούρκοι επιμένουν στις προκλήσεις τους.

Ο άνθρωπος –είναι φανερό –τηρεί τις επιταγές του Αγίου Νικηφόρου του Ομολογητή, την αργία από κάθε εργασία κατά την εβδομάδα της Διακαινησίμου, εξού και η «εξαφάνιση»…

Για τη σωτηρία της ψυχής…

Υπογραμμίζω μετ’ επιτάσεως την απουσία Καμμένου από κάθε εργασία κατά την εβδομάδα της Διακαινησίμου –ώς και ο λογαριασμός του στο Twitter παραμένει υπολειτουργών αυτές τις ημέρες. Ακόμη και το επεισόδιο με τη διά πυρών απώθηση του τουρκικού ελικοπτέρου στη νήσο Ρω το «σχολίασε» με ένα απλό retweet συνεργάτιδας και πολιτικής του φίλης εκ της Βορείου Ελλάδος και ειλικρινά μας έλειψαν εκείνα τα εθνικολαϊκά επικολυρικά τα οποία πλείστες φορές εκστομίζει προκειμένου να μας ανεβάσει το ηθικό (και την πίεση, προσθέτω…).

Αφήνω δε κατά μέρος ότι αυτό καθαυτό το επεισόδιο άφησε το Μέγαρο Μαξίμου να το επιβεβαιώσει, και κάπως έτσι διέπραξε το λάθος να το υποβαθμίσει.

Και πού είναι ο Καμμένος οέο;

Στο σπιτάκι του στο Πόρτο Υδρα βρίσκεται από τα μέσα της Μεγάλης Εβδομάδας –ξεκουραζόταν ώς χθες το βράδυ, διότι δεν έγινε δα και τίποτε σπουδαίο ούτε στη Ρω ούτε αλλού. Ψιλοπράγματα, θα λέγαμε. Εξού και διέκοψε (τις διακοπές) για λίγο τη Μεγάλη Τετάρτη για να «πεταχτεί» με ελικόπτερο στην Ικαρία για την άσκηση των στρατιωτικών δυνάμεων του νησιού, επέστρεψε, έκανε μια βόλτα Κυριακή του Πάσχα στο Φαρμακονήσι και στην Παναγιά, και ξανά Πόρτο Υδρα. Με καλούς φίλους.

Τον ενημερώνω σχετικά πάντως ότι κατά την εβδομάδα της Διακαινησίμου ο αυτοκράτορας, ο εκάστοτε αυτοκράτορας του Βυζαντίου, άνοιγε τις πόρτες τού παλατιού και τραπέζωνε τους φτωχούς «με πλούσια τα ελέη». Τους φτωχούς, όχι τους πλούσιους. Συστήνω να το ακολουθήσει. Για τη σωτηρία της ψυχής του…

Σοβαρότης μηδέν

Οσον αφορά δε το Μέγαρο Μαξίμου, καλό είναι να μην μπερδεύεται στα πόδια άλλων. Τι την ήθελε την ανακοίνωση επιβεβαίωσης του επεισοδίου με το ελικόπτερο στη νήσο Ρω; Είναι δυνατόν να παραδέχεται το Γραφείο του Πρωθυπουργού ότι οι δικοί μας έριξαν τροχιοδεικτικά κατά ελικοπτέρου, ενώ αυτό ΔΕΝ είχε παραβιάσει τον εθνικό εναέριο χώρο;

Το οποίο σημαίνει ή ότι οι δικοί μας άρχισαν να βαράνε στον «γάμο του Καραγκιόζη» ή ότι άρχισαν να βαράνε ένα τουρκικό ελικόπτερο που πετούσε στον τουρκικό εναέριο χώρο. Αν συνέβη το πρώτο, το γεγονός δεν είναι καθόλου κολακευτικό για τις Ενοπλες Δυνάμεις –φοβούνται και τον ίσκιο τους, ενώ θα έπρεπε να τις χαρακτηρίζει ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση. Αν συνέβη το δεύτερο, ρίξαμε νερό στον μύλο των Τούρκων που «ψάχνονται» να δημιουργήσουν θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, και ό,τι βγει.

Σε κάθε περίπτωση, μια έλλειψη σοβαρότητας είναι ορατή και διά γυμνού οφθαλμού…

Ανανέωση στην πράξη

Αφήνω κατά μέρος τα στρατιωτικά, που δεν μου πάνε κιόλας, διότι είμαι φιλειρηνιστής και καθόλου πολεμοκάπηλος, και προσανατολίζομαι σε κάτι που συνέβη χθες και το οποίο αναζωπυρώνει κάπως τις ελπίδες ότι τελικά κάτι θα γίνει με αυτή την περίφημη ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, που προσιδιάζει περισσότερο σε «γεφύρι της Αρτας» παρά σε ρεαλιστική διαδικασία.

Ο πρώτος γραμματέας του Κινήματος Αλλαγής είναι ένα νέο πολιτικό στέλεχος, άνθρωπος με επάγγελμα και διάθεση να προσφέρει σε αυτή την ιστορία χωρίς πολιτικές ή άλλες εξαρτήσεις.

Τούτου δοθέντος, να του ευχηθούμε του κυρίου Μανώλη Χριστοδουλάκη καλή επιτυχία, γερό στομάχι και αγωνιστική επάρκεια, διότι η ευθύνη που ανέλαβε είναι τεράστια και οφείλει να τα βγάλει πέρα. Και στην πρόεδρο Φώφη οφείλονται χάριτες, διότι αντί να αντλήσει ένα στέλεχος από τη μεγάλη δεξαμενή των κομματικών στελεχών, που τα έχουμε δει να εναλλάσσονται στο οργανόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, κοίταξε πέρα μακριά και εντόπισε τον περί ου ο λόγος Χριστοδουλάκη.

Ανανέωση στην πράξη, που λένε…

Εκανε το «καθήκον» του

Οτι ο Αβραμόπουλος, ο επίτροπός μας Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο μια νότα κομψότητας στο συμβούλιο των βλάχων επιτρόπων της Ευρώπης, βοηθάει όπως μπορεί, δεν είναι σε θέση να του το αμφισβητήσει κανείς. Γιατί κάθε μέρα το αποδεικνύει και ανατρέπει οποιαδήποτε σχετική φιλολογία εξαιτίας της δικαιολογημένης πικρίας που αισθάνεται, διότι σύρεται με βαρύτατες κατηγορίες για το σκάνδαλο της Novartis. Υπενθυμίζω απλώς ότι τις προάλλες πήγε στο Μέγαρο Μαξίμου για να συζητήσει με τον Πρωθυπουργό τις εξελίξεις σχετικά με το Προσφυγικό και ανοίγω μια παρένθεση για να αναφέρω το ακόλουθο: αποχωρώντας, κυριολεκτικά στην πόρτα, ο Πρωθυπουργός Τσίπρας (φέρεται να) του είπε ότι δεν έχει τίποτε προσωπικό μαζί του και θα ήθελε να συνεχίσει να τον αισθάνεται ως φίλο. Με τον Αβραμόπουλο να του απαντάει αγέρωχα «θα συνεχίσω να κάνω το καθήκον μου απέναντι στη χώρα μου»…

Αυτή λοιπόν την προσήλωσή του στο «καθήκον» την απέδειξε και χθες ο άνθρωπός μας –με απόφασή του έκανε δεκτό το αίτημα της κυβέρνησης να παραταθεί και για το 2018 το καθεστώς της ολιγοήμερης βίζας για τους τούρκους πολίτες που επιθυμούν να επισκεφθούν την Ελλάδα. Ο αρμόδιος Κατρούγκαλος του είχε αποστείλει σχετικό αίτημα με επιστολή του και ο επίτροπος Αβραμόπουλος, επίτροπος του καίριου χαρτοφυλακίου Εσωτερικών Υποθέσεων, Μετανάστευσης και Ιθαγένειας, το αποδέχθηκε ασμένως!

Τα νησιά μας, και ειδικά εκείνα του Ανατολικού Αιγαίου, μπορεί να μην ακούστηκε, αλλά έναν στεναγμό ανακούφισης τον έβγαλαν, διότι με όλη αυτή την τρέλα των απειλών και των λεκτικών υπερβολών ένθεν κακείθεν του Αιγαίου τα είχαν βάψει μαύρα.