Εφυγε από την πατρίδα του, την Ερυθραία, το 2010 και έφτασε στην Ελλάδα. Λίγους μήνες αργότερα ξεκίνησε το ίδιο επικίνδυνο ταξίδι και η σύζυγός του με τα τρία παιδιά τους. Εκείνοι, όμως, δεν κατάφεραν να φτάσουν στην Ελλάδα και σήμερα ζουν ως αιτούντες άσυλο στην Ουγκάντα σε άθλιες βιοτικές συνθήκες και χωρίς ασφάλεια εγγράφων. Τότε ήταν που άρχισε και ο αγώνας του ορθόδοξου ιερέα για επανένωση με τα μέλη της οικογένειάς του.

Η υπόθεση οικογενειακής επανένωσης του Σ.Μ. είναι η πρώτη που απασχολεί την ελληνική Δικαιοσύνη. Το 2011 ο πρόσφυγας από την Ερυθραία έκανε την αίτηση οικογενειακής επανένωσης, η οποία απορρίφθηκε σε δύο βαθμούς από την αρμόδια Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής, σε μια υπερβολικά μεγάλη χρονική περίοδο πέντε ετών. Μάλιστα, η πρώτη αίτηση απαντήθηκε σχεδόν τρία χρόνια μετά την υποβολή της, ενώ η προσφυγή περισσότερο από έναν χρόνο μετά.

ΝΕΑ ΚΡΙΣΗ. Σύμφωνα με τη δικηγόρο της νομικής υπηρεσίας του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες Μαρία Σπηλιωτακάρα, η αίτησή του απορρίφθηκε με αιτιολογία αντίθετη στο κείμενο νομικό πλαίσιο –εγχώριο, ευρωπαϊκό και διεθνές –και για τον λόγο αυτόν ζητήθηκε η ακύρωση της απορριπτικής αποφάσεως. «Το 2018 εκδόθηκε η σχετική απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών που έκανε δεκτό το αίτημά του, ακύρωσε την απόφαση και ανέπεμψε την υπόθεση στην αρμόδια Αρχή για νέα κρίση, την οποία κι αναμένει» τονίζει η Μαρία Σπηλιωτακάρα.

«Είναι πολύ δύσκολο να ζεις χωρίς την οικογένειά σου. Μιλώ καθημερινά με τα παιδιά μου, τα οποία κλαίνε και αναρωτιούνται για ποιο λόγο ζούμε χωριστά» δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο Σ.Μ.

επτα ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗΣ. Ο γολγοθάς για τον ιερέα από την Ερυθραία, όμως, δεν έχει τελειώσει παρά τη θετική απόφαση του δικαστηρίου. Η μεγαλύτερη κόρη του, η οποία ήταν 10 ετών όταν υπέβαλε την πρώτη αίτηση ο πατέρας της, σε λίγους μήνες γίνεται 18, ενώ ο δεύτερος γιος του είναι ήδη 16, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να χάσουν το δικαίωμά τους σε οικογενειακή επανένωση εξαιτίας των υπερβολικών καθυστερήσεων όσον αφορά τις αιτήσεις οικογενειακής επανένωσης των προσφύγων. «Περιμένω περισσότερα από επτά χρόνια για να επανενωθώ με την οικογένειά μου κι ανησυχώ πως αν καθυστερήσουν κι άλλο οι διαδικασίες, μπορεί τα παιδιά μου να μην καταφέρουν να έρθουν».

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, είναι υποχρεωτική για την Ελλάδα η οικογενειακή επανένωση των προσφύγων, η οποία εξάλλου, πέραν του πνεύματος του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, είναι εξαιρετικά σημαντική για την ομαλή ένταξή τους στις χώρες υποδοχής.