Η κουβέντα για το ντέρμπι ξεκίνησε με τα λάθη του Οσκαρ Γκαρσία. Πήγε στη μεγάλη ανατροπή της ΑΕΚ. Στα λάθη του Παπαπέτρου. Στον Μποτία, που ήταν μέσα και στα δύο γκολ. Στις δηλώσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη. Στα επεισόδια. Στα περίεργα του ποδοσφαίρου. Την ΑΕΚ που ήταν ευχαριστημένη με το 0-0 και τον Αραούχο να περπατάει στην αλλαγή για να κλέψει χρόνο, να φεύγει με το διπλό στις καθυστερήσεις. Την επόμενη δύσκολη μέρα για τον Ολυμπιακό. Αύριο Τετάρτη, στο ΟΑΚΑ, ξανά με την ΑΕΚ και την Κυριακή στο Περιστέρι. Στο ίδιο μοτίβο και τα πρωτοσέλιδα. Το όνομά του με μεγάλα γράμματα ο Γιώργος Γιακουμάκης δεν το είδε. Δεν είναι σταρ. Δεν ήρθε από τη Λας Πάλμας. Από τον Πλατανιά πήγε στην ΑΕΚ. Δεν είναι ακριβοπληρωμένος σαν τον Αραούχο και τον Λιβάγια. Ολόκληρο παιχνίδι δεν έχει παίξει ακόμα. Οι ευκαιρίες που έχει πάρει, ελάχιστες. Επτά συμμετοχές ως αλλαγή, 136 όλα κι όλα λεπτά συμμετοχής. Ούτε 20′ μέσος όρος. Τέταρτη επιλογή του Χιμένεθ στην επίθεση, πίσω κι απ’ τον Κλωναρίδη. Τον έφερε πίσω κι αυτή η θλάση στην αρχή της σεζόν. Δεν είναι εύκολος ο πάγκος. Οταν μάλιστα έχεις έρθει από τον Πλατανιά κι έχεις να «παλέψεις» με Λιβάγια και Αραούχο, της Πριμέρα Ντιβιζιόν. Δεν είναι εύκολο να δουλεύεις όλη την εβδομάδα, όταν ξέρεις ότι την Κυριακή δεν θα ξεκινήσεις. Δεν είναι εύκολο να περιμένεις την ευκαιρία στα δέκα-είκοσι λεπτά που θα παίξεις. Αν παίξεις. Και να την αρπάξεις από τα μαλλιά. Κι όταν ξέρεις πολύ καλά ότι και την άλλη Κυριακή πάλι στον πάγκο θα είσαι. Στο 85′ τον έβαλε την Κυριακή ο Χιμένεθ. Τι προλαβαίνεις να κάνεις σε δέκα λεπτά; Ο Γιακουμάκης είσαι. Δεν είσαι ο Σόλσκιερ. Ο Γιακουμάκης πρόλαβε. Μ’ ένα προσωπικό γκολ, το πρώτο του γκολ, το πιο σημαντικό μέχρι τώρα γκολ της ΑΕΚ στη σεζόν. Δούλευε και περίμενε να κάνει σεφτέ, την 20ή αγωνιστική.

Τελευταία Νέα