Στον δεύτερο και τελευταίο γύρο των προεδρικών εκλογών για την ανάδειξη του νέου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας που διεξάγεται αύριο, αναμετράται το ίδιο δίδυμο που αναμετρήθηκε και το 2013: ο νυν Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης που στηρίζεται από το δεξιό ΔΗΣΥ και ο Σταύρος Μαλάς που στηρίζεται μόνον από το αριστερό ΑΚΕΛ. Κατά τον πρώτο γύρο των εκλογών την περασμένη Κυριακή ο Νίκος Αναστασιάδης έλαβε χαμηλότερα ποσοστά απ’ ό,τι περίμενε, 35,51% αντί ενός ποσοστού γύρω στο 40% όπως υπολόγιζε ο ίδιος και το επιτελείο του, και ο Σταύρος Μαλάς έλαβε υψηλότερο ποσοστό απ’ ό,τι περίμεναν ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι συνεργάτες του (30,24% –το ΑΚΕΛ στις βουλευτικές του 2016 είχε λάβει 25,67%).

Το σημαντικότερο μήνυμα της περασμένης Κυριακής είναι η νίκη των δυνάμεων που υποστηρίζουν μια λύση του Κυπριακού στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Ηττήθηκαν, αντίθετα, τα κόμματα του λεγόμενου Κέντρου (ΔΗΚΟ, Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ, Οικολόγοι – Συνεργασία Πολιτών, Αλληλεγγύη), που στήριζαν την υποψηφιότητα του Νικόλα Παπαδόπουλου, υιού του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου, και πρότειναν μια νέα στρατηγική βασισμένη στη λεγόμενη σκληρή γραμμή στο Κυπριακό. Για τις αυριανές εκλογές αποφάσισαν να μη στηρίξουν την υποψηφιότητα ούτε του Νίκου Αναστασιάδη ούτε του Σταύρου Μαλά.

Η Κατερίνα Ηλιάδη είναι δημοσιογράφος της κυπριακής εφημερίδας «Πολίτης»

Νίκος Αναστασιάδης

Ο παλιός είναι αλλιώς

Ο Νίκος Αναστασιάδης, γεννημένος το 1946, δικηγόρος στο επάγγελμα, διεκδικεί δεύτερη προεδρική θητεία ύστερα από 32 συνεχόμενα χρόνια στην κυπριακή Βουλή (εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1981). Ανέλαβε Πρόεδρος το 2013, την ώρα που η χώρα ήταν περίπου ακυβέρνητη. Με το που ορκίστηκε Πρόεδρος, αναγκάστηκε να δεχθεί το κούρεμα καταθέσεων, κάτι για το οποίο δεσμευόταν με όλους τους τρόπους και τόνους σε όλη την προεκλογική περίοδο ότι δεν θα αποδεχόταν ποτέ. Το «Ο κύριος Ξεδεσμεύομαι» τον κυνηγά ακόμα, αν και ο ίδιος το ξορκίζει με αυτοσαρκασμό.

Στο τέλος της θητείας του, ο Νίκος Αναστασιάδης έχει να υπερηφανεύεται ότι παρέλαβε χάος και παραδίδει κράτος με ρυθμό ανάπτυξης κοντά στο 4%, χωρίς να επιβάλει στον λαό νέες φορολογίες, με μείωση της ανεργίας, με νοικοκύρεμα της κοινωνικής πολιτικής – έχει πάρει τα εύσημα από τους ευρωπαίους εταίρους μας για την υιοθέτηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος στα ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας. Επικρίνεται για το ότι δεν στήριξε επαρκώς τη μεσαία τάξη και ότι δημιουργεί τη γενιά των 700 ευρώ. Στα συν του, η με σοβαρότητα συνέχιση του κυπριακού ενεργειακού προγράμματος – κυκλοφορούν αυτές τις ημέρες καλά νέα για νέο κοίτασμα φυσικού αερίου στον γεωτρητικό στόχο «Καλυψώ» του μπλοκ «6» της κυπριακής ΑΟΖ. Στα πλην του, διάφορα σκάνδαλα και σκανδαλάκια που συνοδεύουν τη διακυβέρνησή του.

Στο Κυπριακό έκανε στροφή στον λεγόμενο υπερπατριωτισμό (εγκαινίασε μέχρι και κρησφύγετο της ΕΟΚΑ!) και απομακρύνθηκε άκομψα από τους άλλοτε στενούς πολιτικούς του φίλους της ρεαλιστικής γραμμής στο Κυπριακό. Το ΑΚΕΛ τον επικρίνει σφόδρα για τους χειρισμούς του στο Κραν Μοντανά προσάπτοντάς του την κατηγορία ότι «αποχώρησε από το περιβόητο δείπνο, γιατί είχε στο νου του μια δεύτερη θητεία στις προεδρικές εκλογές», στηρίζοντας, μάλιστα, την επιχειρηματολογία του στην Εκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ. Ο Νίκος Αναστασιάδης υπόσχεται να συνεχίσει τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, αλλά βάζει όρους και προϋποθέσεις με στόχο να ικανοποιήσει εκείνο το ακροατήριο εντός του κόμματός του και του λεγόμενου Κέντρου, που δεν νιώθει άνετα με τα όσα γίνονται στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό.

Σταύρος Μαλάς

Ο νέος είναι ωραίος

Ο Σταύρος Μαλάς γεννημένος το 1967, γενετιστής στο επάγγελμα, με DNA δύο πρώην προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως ο ίδιος δήλωσε σε συνέντευξή του: είναι συγγενής με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ’ και τον Γιώργο Βασιλείου. Στο βιογραφικό του υπάρχει ολίγη ΕΟΚΑ, ακριβώς τόση όση χρειάζεται για να μην προκαλεί τους ακελικούς ψηφοφόρους και παράλληλα να μπορεί να διεισδύει στους χώρους της μετριοπαθούς Δεξιάς. Υπάρχει και ολίγη αντιστασιακή δράση ενάντια στην ΕΟΚΑ Β’, τόση όση να τον κάνει αγαπητό στους ψηφοφόρους της Αριστεράς και συμπαθή στη δημοκρατική Δεξιά.

Τον Μάιο του 2011 υπέβαλε υποψηφιότητα με το ΑΚΕΛ στις βουλευτικές εκλογές, συγκεντρώνοντας μόλις 604 ψήφους. Λίγους μήνες αργότερα ορκίστηκε υπουργός Υγείας της κυβέρνησης Χριστόφια, από την οποία αποχώρησε περίπου ένα χρόνο μετά για να υποβάλει υποψηφιότητα για την Προεδρία της Δημοκρατίας (2013) έχοντας τη στήριξη του ΑΚΕΛ. Μέσα σε αυτό το άγριο για το κόμμα που τον στήριζε περιβάλλον κατάφερε να περάσει στον δεύτερο γύρο τον εκλογών με ποσοστό 26,91%.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε το ΑΚΕΛ επέλεξε άλλον υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές, ο οποίος, όμως, δεν του βγήκε – απέσυρε το ενδιαφέρον του σχεδόν αμέσως. Ο Σταύρος Μαλάς ήταν η τρίτη, τέταρτη επιλογή για το ΑΚΕΛ και η υποψηφιότητά του είχε να αντιμετωπίσει αρχικά πολλά προβλήματα, κυρίως τα εσωκομματικά του κόμματος που τον στηρίζει. Στην πορεία τα πράγματα βελτιώθηκαν, το ΑΚΕΛ πήρε στα σοβαρά τις εκλογές γιατί ήταν θέμα επιβίωσης για το κόμμα και στο τέλος κατάφερε το ακατόρθωτο.

Στο Κυπριακό υπόσχεται να συνεχίσει από εκεί όπου έμεινε ο Νίκος Αναστασιάδης, στην οικονομία καθησυχάζει τον κόσμο ότι δεν θα είναι από το ΑΚΕΛ ο νέος υπουργός Οικονομικών και τάζει καλύτερη από τον Αναστασιάδη κοινωνική πολιτική. Βαρίδι είναι η συμμετοχή του στην «αμαρτωλή» κυβέρνηση Χριστόφια, η εξάρτησή του από το ΑΚΕΛ, καθώς και η πολιτική απειρία του. Στα θετικά του περιλαμβάνονται η επιστημονική του κατάρτιση, το καθαρό πολιτικό μητρώο (έντιμος και αδιάφθορος), το νεαρό της ηλικίας του.