Δεν θέλω να παρέμβω στην ουσία του «εθνικού θέματος της ονομασίας των Σκοπίων». Το έθνος έχει ταγούς. Εκλέγει (με 50% αποχή, είναι αλήθεια) εκατοντάδες βουλευτές, δημάρχους, περιφερειάρχες κ.τ.λ. Πολλαπλάσιοι έχουν βαθιά μέσα στα στήθη τους τον καημό της ανάδειξης σε ένα ρόλο αντιπροσώπευσης. Είναι οι λεγόμενοι πολιτευτές. Οταν προκύψουν θέματα σαν αυτό, εξόχως αβανταδόρικα, συρρέουν όπως τα ποντίκια που μύρισαν τυρί κάθε είδους αποτυχημένοι και κομπλεξικοί. Είναι αυτοί που μοναδική τους αρετή είναι η εύκολη πλειοδοσία πατριωτισμού. Διεκδικούν, συνήθως σε προχωρημένη ηλικία, δάφνες αγωνιστή, που τίποτα μέχρι τώρα δεν έπεισε ότι μπορούν να εξασφαλίσουν.

Δεν ξέρω αν και για ποιο λόγο προκάλεσε τη συζήτηση για το θέμα αυτό ο Πρωθυπουργός Τσίπρας. Ισως να του συνέβη. Αλλαξε η κυβέρνηση βλέπετε των Σκοπίων, το VMRO, των κομιτατζήδων, μπήκε στο περιθώριο και οι συνεργάτες του σημερινού πρωθυπουργού κ. Ζάεφ δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη διασφάλιση ενός ευρωπαϊκού μέλλοντος στον λαό τους παρά για την κατασκευή ενός νόθου παρελθόντος. Se non è vero, è ben trovato. Η κατασπατάληση χρόνου και σιέλου για να επιβληθεί ένα όνομα στους γείτονές μας από την κατηγορία όσων επανειλημμένα έχουν απορρίψει χωρίζει ακόμα μια φορά όλους όσους μιλάνε χωρίς να λένε τίποτα.

Κανείς δεν έθεσε τα θεμελιώδη ερωτήματα:

–Εχει κανείς το δικαίωμα στη σημερινή διεθνή κοινότητα να ονομάσει κάποιον άλλον με το όνομα που αυτός επιθυμεί;

–Υπάρχει μονοπώλιο των Νεοελλήνων επί του αρχαίου πολιτισμού και της ιστορίας μας; Αφού οι Σκοπιανοί είναι κάτω από την κηδεμονία μας, γιατί δεν επιχειρούμε κάτι αντίστοιχο στους Ιρανούς παραδείγματος χάριν ή στους Αιγυπτίους; Δικοί μας δεν ήταν και αυτοί; Δεν τους είχαμε επανειλημμένα νικήσει; Δεν τους καταληστέψαμε; Για να μην επεκταθώ και σε άλλους τομείς και περιγράψω όλα όσα τους κάναμε και φέρνουν τους λαούς κοντύτερα και καμιά φορά και τα άτομα.

–Αν δυο κράτη διαφωνούν, δεν πρέπει να βρίσκεται ένας τρόπος να εφαρμόζεται το διεθνές δίκαιο με διαιτησίες κοινής εμπιστοσύνης;

–Τι συμφέρον έχουμε άραγε στη διάλυση και στην περιθωριοποίηση των Σκοπίων; Συμφέρει την Ελλάδα η ένωση στα βόρεια σύνορά μας μιας ισχυρότερης Βουλγαρίας και μιας μεγάλης Αλβανίας, που θα περιλαμβάνει το Κόσοβο και θα έχει βλέψεις Κύριος οίδε διά τι;

–Υπάρχουν σήμερα στη Βόρεια Ελλάδα μειονότητες άξιες λόγου για τις οποίες μπορεί να λειτουργήσουν αλυτρωτικά κηρύγματα που θα προέρχονται από περιθωριακές προσωπικότητες ή οργανώσεις; Γιατί αλλιώς γιατί καθόμαστε και συζητάμε;

Είμαι φανατικός αντίπαλος της σημερινής κυβέρνησης. Θα ήθελα να τους δω να τιμωρούνται αυστηρά για όσα ψέματα έχουν πει και για όλες τις ταλαιπωρίες που επέβαλαν στον ελληνικό λαό. Γιατί όμως να τους αφαιρέσουμε τη μόνη δυνατότητα που τους δίνεται να προσφέρουν μια υπηρεσία στην πατρίδα; Με έναν τίμιο συμβιβασμό που θα κλείνει μια χαίνουσα πληγή, που χρόνια τώρα υπονομεύει τη διπλωματική μας αξιοπιστία.

Πιστεύω ότι λαϊκοί και ρασοφόροι της αυριανής συγκέντρωσης θα κάνουν ό,τι μπορούν για να προβάλουν τον εαυτό τους, να καπηλευτούν έννοιες και αξίες και να γελοιοποιήσουν, για μια ακόμη φορά, ένα ζήτημα που ενέχει κάποιου είδους σοβαρότητα. Απέναντί τους πρέπει να ορθωθούν όλες οι υπεύθυνες δυνάμεις της χώρας, ξεπερνώντας παλιές διαιρέσεις και αντιπαλότητες. Πρέπει να υποδείξουμε στις πολιτικές ηγεσίες ότι η ψηφοθηρία και η αρχομανία δεν μπορούν να υπαγορεύουν τη συμπεριφορά τους σε μια τέτοια περίπτωση.

Ας αποδείξει η κυβέρνηση στην πράξη ότι δεν φοβάται τις εκλογές και ας κάνει επιτέλους αυτό που επιβάλλουν οι πεποιθήσεις και η ιδεολογία της. Μια σαφή συμβιβαστική πρόταση για να κλείσει η διένεξη με τα Σκόπια. Ας ενοποιήσει την αξιωματική αντιπολίτευση ο αρχηγός της. Οσοι είναι να φύγουν καλύτερα να φύγουν τώρα. Για μια ακόμη φορά, όταν εμφανίζεται ένα ουσιαστικό θέμα, οι κόκκινες γραμμές περνάνε μέσα στις παρατάξεις.

Οχι στην ψηφοθηρία. Οχι στις προσωπογενείς στρατηγικές. Η Ελλάδα είναι πολύ μικρή χώρα για να μην κυβερνάται στο κέντρο από ανθρώπους που πιστεύουν σε αξίες.

Τελευταία Νέα