Ο έξυπνος παραδέχεται, ο πονηρός αμφιβάλλει και ο χαζός επιμένει. Κάποιοι παλιοί παίκτες του ΟΦΗ που υποδέχθηκαν τον Ευγένιο Γκέραρντ το καλοκαίρι του 1985 πιθανόν να αναζητήσουν την ταυτότητά τους πίσω από τα τρία επίθετα.

Ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν εκείνη την εποχή στην κρητική ομάδα έχει εκμυστηρευτεί πως μετά τις πρώτες προπονήσεις που τους έκανε ο Ολλανδός, έπεφταν βροχή τα στοιχήματα για το χρονικό διάστημα που θα έμενε στον πάγκο του ΟΦΗ. Κάποιοι εκτιμούσαν μερικές εβδομάδες, άλλοι έδιναν περιθώριο κάποιους μήνες. Κανένας όμως δεν του έδινε προθεσμία μέχρι το τέλος της σεζόν.

Ολοι τους έφυγαν νωρίτερα από τον Γκέραρντ. Και όλοι τους σήμερα θυμούνται τον άνθρωπο που γεννήθηκε Ολλανδός και πέθανε Κρητικός με τις καλύτερες αναμνήσεις.

Είναι η κατάρα του ανθρώπου να μην μπορεί να αποδώσει τιμές στην αξία όσο αυτή αναπνέει. Ανθρωποι του πνεύματος, καλλιτέχνες, επιστήμονες, αθλητές πέφτουν θύματα της κατάρας.

Αν ο Γκέραρντ δεν δενόταν με ρίζες με την κρητική γη, πιθανόν σήμερα η είδηση του θανάτου του να περνούσε στα ψιλά των εφημερίδων, ακλεής, ως ένας ακόμα προπονητής που πέρασε από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Γκέραρντ αγαπήθηκε από τους Ελληνες όχι ως άνθρωπος του ποδοσφαίρου αλλά ως προσωπικότητα. Στο πρόσωπό του βλέπαμε τον ξένο που σέβεται και τιμά τη χώρα μας. Και ως τέτοιον τον αποχαιρετούμε.