[Στίγμα] Ραχόι – Σαμαράς

Ο Αντώνης Σαμαράς είδε κόσμο και κοσμάκη στη Μάλτα, όπου γινόταν μέχρι και προχθές το Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Οι κακές γλώσσες εστίασαν φυσικά στο ολιγόλεπτο –και αν κρίνει κανείς από τα φωτογραφικά στιγμιότυπα θερμό –τετ α τετ του με την Ανγκελα Μέρκελ. Και κυρίως στη μικρή, αλλά όχι ασήμαντη, λεπτομέρεια πως προηγήθηκε εκείνου που είχε η γερμανίδα καγκελάριος με τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη. Οι γνώστες των σχέσεων του πρώην με τον νυν αρχηγό της συντηρητικής παράταξης επιμένουν πως δεν υπάρχει κανένα θέμα, όλα έγιναν με συνεννόηση των δύο ανδρών. Και λένε με νόημα πως αυτά που τους ενώνουν είναι πιο πολλά από εκείνο που μπορεί να τους χωρίζει. Πάντως, ο Σαμαράς στο Νησί των Ιπποτών είχε κι άλλες ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Οπως, ας πούμε, με τον ισπανό πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι. Παρεμπιπτόντως, ο Ραχόι διαφήμισε τη συνάντησή τους και στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter. Ανέβασε μια φωτογραφία των δυο τους με λεζάντα «στο ΕΛΚ, στη Μάλτα, με τον Αντώνη Σαμαρά, πρώην έλληνα ηγέτη και καλό φίλο». Υπέγραψε, μάλιστα, με τα αρχικά του το τιτίβισμα για να δείξει ότι το έκανε ο ίδιος κι όχι η επικοινωνιακή του ομάδα. Τι είπε ο ισπανός πρωθυπουργός στον Σαμαρά; Υπερηφανεύτηκε ότι η χώρα του έχει ξεφύγει από τη δύσκολη κατάσταση και μπήκε σε τροχιά ανάπτυξης. Αρα δεν τους σταματάει τίποτα πια. Κατέληξε δε στο συμπέρασμα ότι ο λαϊκισμός «τύπου Podemos» δεν μπορεί να έχει καμία τύχη στην Ευρώπη. Με δυο λόγια, υπονόησε πως αργά ή γρήγορα τα αδελφά του Podemos κόμματα –βλέπε ΣΥΡΙΖΑ –θα ηττηθούν. Η αλήθεια είναι πως παρότι ο Μητσοτάκης πλασάρει εαυτόν στους ευρωπαίους συνομιλητές του ως τον πρώτο συστημικό πολιτικό που θα νικήσει τους μεταλαϊκιστές, ο Ραχόι ήταν ο πρώτος που όντως βγήκε νικητής από τη μάχη με τους πολιτικούς της μεταπραγματικότητας. Οπότε, ώς έναν βαθμό, θα μπορούσε κανείς να του συγχωρήσει τον αυτοθαυμασμό.

Ο Κώστας Ζουράρις, σε αντίθεση με τον Μαρκ Τουέιν, δεν χρειάζεται πάνω από τρεις εβδομάδες για να ετοιμάσει μια αυθόρμητη ομιλία. Αποδίδει καλύτερα γεμίζοντας λίγα λεπτά τηλεοπτικού χρόνου με παραδοξολογίες. Διαφωνεί, είπε χθες σε πρωινό πάνελ, με όλα τα μέτρα που έρχονται, αλλά θα δει αν θα τα ψηφίσει. Αλήθεια; Γιατί διαφωνεί ο υφυπουργός Παιδείας; «Διότι η χώρα είναι υπό κατοχή και είναι αποικία χρέους». Για ποιο λόγο όμως μπορεί και να ψηφίσει τα μέτρα; Μα γιατί αποφάσισε «ότι σε αυτή τη φάση πρέπει να κυβερνήσει η Αριστερά», επειδή οι συνθήκες είναι τόσο δραματικές όσο μεταξύ 1941 και 1944. Αλλωστε, «οι θέσεις της κυβέρνησης είναι αριστερές, η εφαρμογή δεν είναι». Εντάξει, μπορεί η συλλογιστική να είναι κάπως σύνθετη για τους κοινούς θνητούς, αλλά έδωσε κι άλλα παραδείγματα. Σε ερώτηση για τη στάση του Πάνου Σκουρλέτη –που δεν διαφέρει σε τίποτα από τη δική του –το έκανε πιο λιανά: «Αυτό που έλεγε ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης, “ραχούλες, ραχούλες”. Οταν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις το ιππικό μετωπικά, παίρνεις τις ραχούλες και επομένως χρονοτριβείς». Πώς θα σχολίαζε ο πολιτειολόγος Ζουράρις τον υφυπουργό Παιδείας Ζουράρι; «Αυτά τα λέμε για να γλείψουμε. Χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις τι το κάνεις; Το γλείφεις, για να το δαγκώσεις μετά. Ολίγον δάγκωμα, ολίγον γλείψιμο. Αυτό λέγεται συναμφότερον στον ελληνικό πολιτισμό. Και υποχωρούμε και προχωρούμε». Στον νεοελληνικό πολιτισμό, πάλι, λέγεται κωλοτούμπα και αρλούμπα.