Παρά τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των αναγνωστών λόγω της κρίσης και την ύφεση στον χώρο των εκδόσεων, η κυκλοφορία ελληνικών αστυνομικών βιβλίων μεγαλώνει. Οι εκδόσεις αστυνομικών μυθιστορημάτων πληθύνονται και αυτό συμβαίνει, πιθανότατα, επειδή εδώ και κάμποσα χρόνια η αστυνομική λογοτεχνία έχει μπει στα χωράφια της «σοβαρής» λογοτεχνίας και πραγματεύεται ποικίλα «σοβαρά» θέματα (διαπλοκή πολιτικών και επιχειρηματιών, οικονομικά σκάνδαλα, παράνομη μετανάστευση, ρατσισμός, διαφθορά, άνθηση της Ακροδεξιάς) και ασχολείται επίσης με την Ιστορία. Επομένως, ένας καθιερωμένος συγγραφέας, ή ένας πρωτοεμφανιζόμενος που θέλει να γράψει ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα δεν έχει κανένα κώλυμα να χρησιμοποιήσει ως όχημα ένα έγκλημα με αστυνομικούς ή χωρίς. Δεν νομίζω ότι πρόκειται για έκρηξη αλλά για φαινόμενο των καιρών. Εκείνοι που έχουν κάτι να πουν, επιλέγουν το συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος για να εκφραστούν. Ηδη η αστυνομική λογοτεχνία έχει πάψει να είναι προνομιακός χώρος των δημοσιογράφων, όπως συνέβαινε την εποχή του Γιάννη Μαρή. Την υπηρετούν σκηνοθέτες, ηθοποιοί, πανεπιστημιακοί, δικηγόροι, ιστορικοί, εκπαιδευτικοί, γιατροί, οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι. Ασφαλώς, παίζει σημαντικό ρόλο και η πληθώρα μεταφρασμένων βιβλίων που διαβάζονται μανιωδώς. Ισως, κάποιοι ζηλεύουν τη δόξα και τα πλούτη του Νορβηγού Τζο Νέσμπο και του Ιταλού Αντρέα Καμιλέρι.

Ο Φίλιππος Φιλίππου είναι συγγραφέας, ιδρυτικό μέλος της ΕΛΣΑΛ

Τελευταία Νέα